Animacja

W słowie „animacja” ukryty jest sens działalności Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary.

W Kościele katolickim musimy ożywiać ducha misyjnego, który umocni wspólnoty wierzących. Dlatego wszelka działalność kapłanów, sióstr zakonnych i osób świeckich skupiona jest na tym, aby każdemu ochrzczonemu przypomnieć o zadaniu głoszenia Ewangelii. Bardzo często mylnie oddajemy odpowiedzialność za ewangelizację osobom duchownym lub konsekrowanym, zwalniając się z powszechnego obowiązku głoszenia. Tylko stała formacja w duchu misyjnym sprawi, że każda wspólnota, parafia i diecezja będą misyjne, to znaczy otwarte na Ducha Świętego, który posyła.

 „Na mocy otrzymanego chrztu, każdy członek Ludu Bożego stał się uczniem-misjonarzem (por. Mt 28, 19). Każdy ochrzczony, niezależnie od swojej funkcji w Kościele i stopnia wykształcenia w wierze, jest aktywnym podmiotem ewangelizacji i byłoby rzeczą niestosowną myśleć o schemacie ewangelizacji realizowanym przez kwalifikowanych pracowników, podczas gdy reszta ludu wiernego byłaby tylko odbiorcą ich działań. Nowa ewangelizacja powinna zakładać nowy protagonizm każdego z ochrzczonych. To przekonanie przybiera formę apelu skierowanego do każdego chrześcijanina, by nikt nie wyrzekł się swojego udziału w ewangelizacji, ponieważ jeśli ktoś rzeczywiście doświadczył miłości Boga, który go zbawia, nie potrzebuje wiele czasu, by zacząć Go głosić i nie może oczekiwać, aby udzielono mu wielu lekcji lub długich instrukcji. Każdy chrześcijanin jest misjonarzem w takiej mierze, w jakiej spotkał się z miłością Boga w Chrystusie Jezusie. Nie mówmy już więcej, że jesteśmy «uczniami» i «misjonarzami», ale zawsze, że jesteśmy «uczniami-misjonarzami». Jeśli nie jesteśmy przekonani, popatrzmy na pierwszych uczniów, którzy natychmiast po doświadczeniu spojrzenia Jezusa, szli głosić Go pełni radości: «Znaleźliśmy Mesjasza» (J 1, 41). Samarytanka, tuż po zakończeniu swego dialogu z Jezusem, stała się misjonarką, i wielu Samarytan uwierzyło w Jezusa «dzięki słowu kobiety» (J 4, 39). Również św. Paweł, po swoim spotkaniu z Jezusem Chrystusem, «zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym» (Dz 9, 20). A my na co czekamy?” (Franciszek Evangelii gaudium 120)