Unia Misyjna okaże się dziełem opatrznościowym, jeśli uświadomi wszystkim, że należy być jak najbliżej orędzia Ewangelii i urzeczywistniać słowa Jezusa: Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane (Mt 6,33).

Bł. o. Paweł Manna

Papieska Unia Misyjna jest „duszą” wszystkich dzieł misyjnych. Jej zadaniem jest budzić w Kościele świadomość i gorliwość misyjną, ożywiać ducha braterstwa i misyjnej współpracy. Unia skierowana jest przede wszystkim do kapłanów, osób konsekrowanych i świeckich zaangażowanych w duszpasterstwo, ponieważ od ich zaangażowania, gorliwości i świętości zależy w dużej mierze świadomość, wrażliwość i zaangażowanie wspólnot, w których posługują.

W Polsce Unia Misyjna pojawiła już w 1919 roku (trzy lata po założeniu jej przez bł. o. Pawła Mannę we Włoszech), a pięć lat później Episkopat Polski zalecił wprowadzić ją do wszystkich diecezji. Pierwszym prezesem krajowym Unii (wówczas Związku Misyjnego Duchowieństwa) był bł. Antoni Julian Nowowiejski, biskup płocki.

Papieska Unia Misyjna w Polsce ma pięć postaci, które Kościół wyniósł lub wkrótce wyniesie na ołtarze. Obok wspomnianego bł. Antoniego Juliana Nowowiejskiego (1858-1941) orędownikami Unii Misyjnej byli sł. Boży Adolf Piotr Szelążek (1865-1950), św. Józef Sebastian Pelczar (1842-1924), bł. Jan Wojciech Balicki (1869-1948) oraz bł. Leon Wetmański (1886-1941).

Papieska Unia Misyjna w Polsce prowadzi animację w seminariach duchownych i wspólnotach zakonnych oraz wydaje półrocznik „Lumen Gentium. Zeszyty Misjologiczne”, który jest pomocą w osobistej formacji misyjnej. Raz w roku wszyscy członkowie PUM spotykają się na czuwaniu i sesji misjologicznej na Jasnej Górze z okazji wspomnienia św. Franciszka Ksawerego, patrona PUM.