Nabożeństwa Misyjne – Listopad 2010r.

1. Pieśń na wejście: Niechaj z nami będzie Pan…

1. Komentarz:

   Narody zamieszkujące Amerykę Łacińską mają podobną historię przyjęcia chrześcijaństwa. Najpierw było otwarcie drogi morskiej, która połączyła oba światy: Europę i Amerykę. Z Krzysztofem Kolumbem przepłynęli Ocean konkwistadorzy poszukujący sławy i bogactwa. Wraz z nimi na pokładzie byli zakonnicy niosący Biblię i krzyż. Ostrze szpady nie zdołało utorować drogi dla krzyża. Pomoc przyszła z nieba. Objawienia Matki Bożej, która w 1531 r. ukazała się Indianinowi Juanowi Diego i nazwała się Guadalupe, pomogły Aztekom w przyjęciu nowej wiary. Po tych objawieniach nastąpiły masowe nawrócenia ludu meksykańskiego. Następnym ważnym krokiem w ewangelizacji Ameryki były Synody w Limie (Peru), szczególnie III Synod w 1582 r. poświęcony ewangelizacji Indian. Jego owocem był katechizm w trzech językach: hiszpańskim, quechua i aymara. Przez wieki całe pokolenia misjonarzy wyprawiały się do Nowego Świata, by nieść Ewangelię Jezusa „odkrytym” narodom. Młody Kościół nie może jednak opierać się tylko na pomocy z zewnątrz.

   O dojrzałości wiary świadczą w znacznym stopniu powołania kapłańskie wywodzące się z miejscowej ludności. Biskupi Ameryki Łacińskiej dostrzegali ten problem i gdy zebrali się w Rio de Janeiro (1950) na wspólną konferencję, tematem ich obrad było duszpasterstwo powołaniowe i kształcenie duchowieństwa.

   Jednym z owoców obrad było wezwanie do misji kontynentalnej. Widząc stan duszpasterstwa, poziom wiary i narastające problemy wielkich aglomeracji miejskich, biskupi zaproponowali misję, która ma odnowić oblicze nie tylko parafii czy diecezji, ale całego kontynentu. Na uroczystym rozpoczęciu misji kontynentalnej podkreślono, że jej celem jest takie przeobrażenie parafii, aby powstała „wspólnota ochrzczonych, którzy szukają świętości, a równocześnie wspólnota uczniów misjonarzy, którzy ewangelizują oddalonych od Kościoła, aby ich doprowadzić do spotkania z Chrystusem”.

   Módlmy się więc w listopadzie, aby Kościół w Ameryce Łacińskiej stał się wspólnotą ewangelizującą (oprac. ks. Bogdan Michalski).

1. Modlitwa:

   Panie Jezu Chryste, spójrz, prosimy, na swoich misjonarzy: kapłanów i braci, siostry i świeckich, którzy wszystko opuścili, aby dawać świadectwo Twemu Słowu i Twojej Miłości. Bądź im potężną tarczą, silną podporą i pomocą w upadku. Prowadź ich i podnoś na duchu, aby twoje Królestwo znane było po całym świecie. Amen

1. Fragment z Pisma Świętego: J 11, 32-44

1. Modlitwa wiernych:

   Bogu Ojcu, który jest Panem wszechświata, przedstawmy nasze pokorne prośby:

   Wysłuchaj nas, Panie!

   • Za Kościół Święty, aby głosząc ludziom mądrość krzyża, niósł pomoc cierpiącym, grzesznym i upokorzonym. Ciebie prosimy…
   • Za wszystkich chrześcijan, aby w swoim życiu zachowywali przykazania i w oparciu o nie budowali swoje relacje z Bogiem i ludźmi oraz nieustannie dążyli do świętości. Ciebie prosimy…
   • Za wszystkich, którzy zeszli na manowce grzechu, aby poznali, że najlepszą drogą życia jest ta, którą nam wskazuje Pan Bóg w swoich przykazaniach. Ciebie prosimy…
   • Za wezwanych do dzieła ewangelizacji, aby pamiętali o osobistej świętości i byli mocni Bogiem w głoszeniu orędzia zbawienia. Ciebie prosimy…
   • Za zmarłych misjonarzy, aby za trud głoszenia prawdy Bóg przyjął ich do swojej chwały. Ciebie prosimy…
   • Za nas samych, byśmy w naszych środowiskach byli apostołami Ewangelii. Ciebie prosimy…

   Boże, nasz Ojcze, Ty nas powołałeś jako przybrane dzieci, abyśmy byli święci przed Twoim obliczem i cieszyli się przebywaniem w Twoim domu, przyjmij nas i naszych bliźnich. Zachowaj nas w swojej miłości, abyśmy z radością żyli w Twoim świętym Kościele. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

1. Pieśń na wystawienie:  Wielbić Pana chcę…

1. Adoracja Najświętszego Sakramentu:

   Bądź uwielbiony, Panie Jezu, obecny w świętej Hostii. W cząstce chleba uwielbiam Cię takiego, jaki dałeś się poznać dwa tysiące lat temu ludziom Palestyny, kiedy posłany przez Ojca sam posłałeś Apostołów, aby szli i czując się posłanymi czynili sobie uczniów.

   Klęcząc przed Tobą, prosimy Cię za cały Kościół, a zwłaszcza ten w Ameryce. Niech jego biskupi, kapłani, osoby konsekrowane i wierni świeccy uświadomią sobie, że są ludźmi posłanymi, by dzielić się Ewangelią ze wszystkimi.

   Panie, w Hostii utajony! Na klęczkach przed Tobą polecamy wszystkich misjonarzy. Prosimy Cię, aby ciągle na nowo podejmowali swoją misję, której się kiedyś z radością podjęli. Niech trwając na drodze świętości, na którą wstąpili dzięki Twojej łasce, dają świadectwo, że całe życie Kościoła ogniskuje się w misji, czyli posłaniu do oczekujących na Ewangelię. Niech ich posługa buduje Kościół, który żyje misją, a więc dawaniem, a nie tylko przyjmowaniem.

   Polecamy Ci tych, którzy przygotowują się do pracy misyjnej i tych, w których sercu wzbudziłeś powołanie służby w Twoim Kościele. Prosimy Cię, aby nie zabrakło dziewcząt i chłopców, którzy z ochotą, święci i zatroskani o przepowiadanie Ewangelii, poszliby na krańce świata, by mówić o Tobie.

   Prosimy Cię również za nas, o ducha misyjnego, czyli ducha bycia posłanym. Prosimy za nasze parafie, a szczególnie Róże Różańcowe, aby ochotnie włączyły się w działalność Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary. Prosimy Cię zwłaszcza za te parafie, które wydały, a więc i posłały misjonarzy, aby zrozumiały swoje szczególne miejsce w misyjnej współpracy w Kościele. Niech w pracy posłanych przez Kościół misjonarzy uczestniczą na miarę budowanej przy różnych okazjach swojej misyjnej świadomości. W ten sposób niech ich życie staje się uwielbieniem Pana.

   Pieśń: Niech miłość Twoja, Panie strzeże mnie

   Jezu ukryty pod postacią chleba! W tej chwili przebywania z Tobą pragniemy Ci składać podziękowania, przepraszać i prosić. Wyrażamy przede wszystkim naszą wdzięczność, o której często zapominamy.
   Dzięki Ci składamy!

   • za to, że pozwalasz nam, słabym ludziom, uczestniczyć w głoszeniu Twojej Ewangelii pokoju i pojednania aż po krańce ziemi,
   • za to, że przez Eucharystię możemy ciągle w Kościele dziękować Ci za wielkie dary Twojego pokoju, który w nas zostawiasz,
   • za to, że wzbudzasz świętych biskupów, kapłanów i misjonarzy, którzy nam i ludziom na terenach misyjnych ukazują, jak wielkim darem jest wiara w Ciebie, pokój i pojednanie od Ciebie pochodzące oraz służba potrzebującym.

   Jezu Chryste! Na klęczkach również przepraszamy Cię za każdy nasz brak duchowy i moralny, który jest antyświadectwem i przyczyną obojętności w zaangażowaniu misyjnym:
   Panie, zmiłuj się nad nami!

   • za to, że sprawę misji nie traktujemy jako sprawę naszego Kościoła,
   • za to, że zbyt mało dążymy do pojednania z innymi, a przez to zaniedbujemy działanie na rzecz pojednania innych,
   • za to, że nie modlimy się za misjonarzy, będąc świadomi ich trudnej pracy i przeciwności wkradających się w ich życie.

   Na klęczkach również zanosimy do Ciebie prośby:
   Chryste, usłysz nas!

   • niech w nas samych, a przez to w naszych rodzinach i parafii wzrasta ciągłe zaangażowanie na rzecz misji,
   • niech misjonarze, pełni Twego pokoju, czynią dobro i dają świadectwo o przynależności do Ciebie;
   • prosimy Cię dzisiaj w papieskiej intencji misyjnej, wyznaczonej na listopad: aby Kościoły Ameryki Łacińskiej dalej prowadziły misję kontynentalną,  której inicjatorami są tamtejsi biskupi, wiążąc ją z powszechnym zadaniem misyjnym ludu Bożego.

1. Modlitwa przed błogosławieństwem:

   Panie Jezu, Najwyższy Kapłanie, spraw, abyśmy wszyscy, na czele z pasterzami Kościoła, okazywali troskę o kapłanów na terenach misyjnych, a sami przez to angażowali się w budowę Twego Królestwa, w którym żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym. Amen.

1. Błogosławieństwo i pieśń na zakończenie: Upadnij na kolana…

Opracowanie: Ks. Piotr Boraca