Nabożeństwa Misyjne – Grudzień 2010r.

1. Pieśń na wejście: Spuście nam na ziemskie niwy…

1. Komentarz:

   Adwent to czas radosnego oczekiwania na narodzenie Chrystusa, który nadał nowy sens i bieg historii całego świata. Święta Bożego Narodzenia, na które czekamy przypomną nam jeszcze raz prawdę, że Bóg przybiera postać człowieka, by temu człowiekowi uświadomić jego godność. Potrzeba jedynie, aby każdy człowiek otworzył Chrystusowi i Jego Ewangelii drzwi swego serca.

   „Nie lękajcie się, otwórzcie drzwi Chrystusowi” – te słowa wypowiedział Jan Paweł II na początku swojego pontyfikatu. Skierował je nie tylko do katolików czy chrześcijan, lecz do wszystkich ludzi. Papież często powracał do tych słów, często używał ich w swoich przemówieniach. Można by stwierdzić, że to zdanie było przewodnią myślą całego życia, także osobistego, Jana Pawła II. Te słowa miały umocnić w wierze narody znajdujące się w różnego rodzaju niewoli. Słowa „Nie lękajcie się” są słowami Chrystusa zaczerpniętymi z Ewangelii. Ojciec Święty chciał dzięki nim podnieść wszystkich na duchu oraz rozgrzać serca ludzkie i otworzyć je na Bożą miłość, zdolną pokonywać wszelkie trudności. Dzięki tym słowom nawrócił się niejeden człowiek. Ten apel: „Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi” powtórzył jego następca Benedykt XVI, w swojej pierwszej papieskiej homilii i dodał: „On niczego nie zabiera, a daje wszystko. Kto oddaje się Jemu, otrzymuje stokroć więcej”. Te słowa o bezinteresownej wdzięczności i miłości Boga mają umocnić ludzi w przekonaniu, że warto oddać się Chrystusowi do końca i wziąć z Niego przykład i tak jak On przez całe życie głosić słowo Życia, mimo różnych przeszkód. On oczekuje od nas, że my, ochrzczeni, będziemy kontynuatorami Jego misji głoszenia słowa Ewangelii tu na ziemi, dzieląc się skarbem swojej wiary z innymi.

   Aby wyjść ku innym, każdy chrześcijanin najpierw jest zaproszony, aby wpatrywać się w Chrystusa, słuchać Jego słowa, które przemienia serce, sposób myślenia i postawę.W oderwaniu od Niego nie możemy być skutecznymi głosicielami Dobrej Nowiny. Tylko przez świadectwo życia we wspólnocie z Nim inni mogą otworzyć się na Boga, na Jego miłosierdzie i zaprzyjaźnić się z Nim. Właśnie każdego z nas Bóg Ojciec zaprasza do współpracy ze swoim Synem przy przemianie tego świata, uwikłanego w różne wojny i konflikty oraz doświadczonego niesprawiedliwościami oraz ludzi, wśród których ponad połowa nie zna jeszcze Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela.

   Ten świat bardzo potrzebuje więc Ewangelii, dawanej za darmo, tak jak chleba i wody rozdawanych w sytuacji klęski żywiołowej, ponieważ jest ona samym życiem. Dużo ludzi codziennie umiera nie tylko fizycznie, ale też i duchowo, ponieważ nikt im nie głosił należycie Ewangelii. Właśnie ona daje ludziom szansę wyzwolenia i życia w pokoju i sprawiedliwości. Człowiek wtedy poznaje siebie. Może zrozumieć kim jest, jaka jest jego właściwa godność i jakie jest jego miejsce w świecie i ostateczne przeznaczenie. Nie można też bez Chrystusa zrozumieć dziejów samego świata i poszczególnych narodów. Dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w żadnym miejscu ziemi, tylko otworzyć szeroko dla Niego drzwi całego świata.

   Módlmy się więc, aby narody świata dzięki świadectwu ochrzczonych otworzyły drzwi Chrystusowi oraz Jego Ewangelii pokoju, braterstwa i sprawiedliwości (opr. Mariola Krystecka).

1. Modlitwa:

   Boże Ojcze, który dajesz światu Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela, usłysz nasze wołanie, abyśmy jako Kościół nie ustawali w misyjnym zapale i byli gotowi wskazywać drogę, która prowadzi do Chrystusa. Amen.

1. Fragment z Pisma Świętego: Mt 1, 18-24

1. Modlitwa wiernych:

   Bogu, Ojcu wszystkich ludów i narodów, który posyła nam Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela, przedstawmy z nadzieją nasze prośby:

   Wysłuchaj nas, Panie!

   • – Za Kościół powszechny, aby w okresie Adwentu z nadzieją głosił prawdę o Jezusie Chrystusie, naszym Zbawicielu. Ciebie prosimy…
   • – Za narody świata, aby otwarły drzwi Chrystusowi i przyjęły Jego Ewangelię pokoju, braterstwa i sprawiedliwości.
   • – Za misjonarzy i misjonarki, aby w tym czasie łaski pomagali wielu odkryć drogę do Jezusa Chrystusa, który jest Miłością.
   • – Za chorych, ubogich i opuszczonych, aby nie tracili nadziei, ale z ufnością czerpali siłę do dalszego życia z tajemnicy narodzin Jezusa Chrystusa.
   • – Za dzieci przygotowujące kolędę misyjną, aby znalazły pomoc i zrozumienie, że tym wydarzeniem niosą innym Chrystusa.
   • – Za naszą wspólnotę parafialną, aby z wiary w tajemnicę narodzenia Jezusa Chrystusa czerpała zapał i gotowość do współpracy misyjnej.

   Boże, Ojcze Jezusa, naszego Zbawiciela, racz wysłuchać pokorne modlitwy w intencjach misyjnych Kościoła, które ufnie zanosimy do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

1. Pieśń na wystawienie:  Wielbić Pana chcę…

1. Adoracja Najświętszego Sakramentu:

   „Myśmy poznali i uwierzyli miłości,
   jaką Bóg ma ku nam.
   Bóg jest miłością:
   kto trwa w miłości, trwa w Bogu
   a Bóg trwa w nim” (1J 4, 16)

   Boże, który jesteś samą Miłością, której wszyscy pragniemy, tą, w której wszyscy żyjemy, nawet tego nie zauważając, tą, której w pełni nie potrafimy pojąć naszymi nie zawsze czystymi sercami. Panie, wielu nie zna Twojej miłości, wielu jest zamkniętych w sobie przez nędzę, cierpienia, niesprawiedliwość, prześladowania i egoizm. A prawda jest taka, że wszyscy: bogaci i ubodzy, źli i dobrzy, sławni i nieznani pragną czegoś, co im nawet trudno nazwać, czego nie znają, a jest tym Twoja miłość – czyli Ty sam, Boże nasz i Panie.

   Klęcząc przed Tobą ukrytym w Najświętszym Sakramencie pragniemy wyrazić Ci wdzięczność powtarzając:

   Dziękujemy Ci, Boże!

   • – Za to, że narodziłeś się w Betlejem i pozostałeś z nami na zawsze w sakramentach św.
   • – Za to, że jesteś obecny w swoim Kościele, który rozwija się na całym świecie.
   • – Za misjonarzy, którzy przynieśli przed laty Ewangelię na ziemie polskie.
   • – Za katechetów, rodziców, którzy pierwsi opowiadali nam o Bogu.
   • – Za każdego człowieka, który słowem i przykładem ukazywał nam piękno życia Ewangelią.

   Pieśń: Dzięki, o Panie

   Bardzo wielu ludzi czeka na Ewangelię – dobrą nowinę o miłości Boga do człowieka – zwłaszcza na kontynencie azjatyckim. Jezu, odchodząc wezwałeś nas, byśmy nieśli Twą miłość aż po krańce świata. Jest to wielkie zadanie, a powołani do niego jesteśmy wszyscy bez wyjątku. Każdy z nas jest odpowiedzialny za tych, którzy umierają nie poznawszy Ciebie, o Boże, odwieczna Miłości.

   W tym momencie naszej adoracji pragniemy Cię Boże przeprosić za wszelkie zaniedbania w głoszeniu Twojej Ewangelii wszelkiemu stworzeniu. Powtarzamy:

   Przepraszamy Cię, Panie!

   • – Za brak świadectwa na co dzień, że jesteśmy chrześcijanami.
   • – Za nasze słowa i czyny sprzeczne z Ewangelią.
   • – Za zaniedbania lektury Pisma św.
   • – Za brak gorliwości, by Ciebie, Boże, lepiej poznać.
   • – Za brak wiary w moc modlitwy w intencji misji.

   Pieśń: Panie, przebacz nam

   Jednakże nasza odpowiedzialność chrześcijańska nakazuje nam wznosić do Boga gorące prośby i modlitwy. Prosimy więc, aby Duch św., który jest jedyną drogą w dotarciu do pełni prawdy, sprawił, by narody świata otwarły drzwi Chrystusowi oraz Jego Ewangelii pokoju, braterstwa i sprawiedliwości. Powtarzajmy:

   Prosimy Cię, Boże!

   • – Za wszystkie narody nie znające jeszcze Ewangelii.
   • – Za prześladowanych za wiarę.
   • – Za wszystkich, którzy w dobrej woli szukają drogi do Ewangelii, do Kościoła.
   • – O odwagę dla współczesnych misjonarzy i misjonarek.
   • – O to, by Kościół miał swój udział w walce z ubóstwem, analfabetyzmem i biedą duchową.
   • – Za dzieci ciężko pracujące, wszystkich poniżanych i dyskryminowanych.
   • – Za wszystkie narody świata, aby otwarły drzwi Chrystusowi.

   Boże, przyjmij nasze prośby i nie zważaj na nasze grzechy. Spraw, abyśmy dobrze realizując Ewangelię dawali świadectwo naszemu powołaniu. Niech Twój Duch nas poprowadzi i pouczy, byśmy nieustannie szukali nowych dróg ewangelizacji we współczesnym świecie i otworzyli serca Chrystusowi oraz Jego Ewangelii pokoju, braterstwa i sprawiedliwości.

1. Modlitwa przed błogosławieństwem:

   Panie Jezu, który dla naszego zbawienia przyjąłeś ludzkie ciało, ogarnij nas swoją łaską, abyśmy nie zmarnowali tych darów, które nam ofiarujesz. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

1. Błogosławieństwo i pieśń na zakończenie: Wiele jest serc, które czekają na Ewangelię…

Opracowanie: Ks. Piotr Boraca