Misyjne Apostolstwo Chorych

 Misyjne Apostolstwo Chorych jest inicjatywą Papieskich Dzieł Misyjnych skierowaną do wszystkich, którzy cierpią na ciele lub duszy:
– chorych
– niepełnosprawnych
– starszych
– samotnych
– opiekujących się chorymi

Chory jest misjonarzem, gdy swoje cierpienie ofiaruje w intencji misyjnego dzieła Kościoła i zbawienia wszystkich ludzi.

Gdy modli się:
– za misjonarzy
– o powołania misyjne
– o szerzenie się Królestwa Bożego na ziemi

   Zbawcza wartość każdego cierpienia, przyjętego i ofiarowanego z miłością, wypływa z Ofiary Chrystusa. Misjonarzowi w jego ofierze winni towarzyszyć wierni i podtrzymywać go własną ofiarą. Przez taką ofiarę chorzy stają się sami misjonarzami (RMis 78).

Celem Misyjnego Apostolstwa Chorych jest:
– włączenie cierpiących w dzieło ewangelizacji
– pogłębianie świadomości misyjnej wśród chorych
– informowanie o aktualnym stanie misji
– nadawanie misyjnego wymiaru ludzkiemu cierpieniu
– wspomaganie misyjnego dzieła Kościoła.

Zobowiązania członków Misyjnego Apostolstwa Chorych:
– ofiarowanie cierpień za misje i misjonarzy
– modlitwa w papieskich intencjach misyjnych
– modlitwa w intencji Kościoła misyjnego
– dawanie przykładu żywej wiary w swoim otoczeniu
– propagowanie idei misyjnej Kościoła i Misyjnego Apostolstwa Chorych w swoim środowisku.

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego – światowym Dniem  Cierpienia w Intencji Misji.
 

   Idea zaangażowania chorych w misyjne dzieło Kościoła zrodziła się w Bloemendaal w Holandii, a jej inicjatorem był ks. Jakub Willenborg. Kiedy w roku 1925 kanonizowano św. Teresę od Dzieciątka Jezus, patronkę misji, zorganizował dla swoich chorych parafian dzień poświęcony misjom. Chorzy zapragnęli włączyć swoje ludzkie cierpienia w zbawcze misterium Chrystusa, ofiarując je za misje i misjonarzy. W tym samym roku odbywał się w Rzymie Kongres Misyjny. Postanowiono wówczas, by również ludziom chorym zaproponować wspieranie misji. Wkrótce we Włoszech powstało Misyjne Apostolstwo Chorych.
   W roku 1931, z inicjatywy Unii Misyjnej Duchowieństwa, z okazji Zielonych Świąt zorganizowano w Rzymie Dzień Chorych dla Misji Katolickich. Cztery lata później, za aprobatą papieża Piusa XI, Rada Naczelna Papieskich Dzieł Misyjnych uchwaliła, że w dniu Zielonych Świąt obchodzony będzie Dzień Cierpienia w Intencji Misji.
   Zesłanie Ducha Świętego rozpoczyna misyjną działalność Kościoła. Apostołowie umocnieni Duchem Świętym opuszczają Wieczernik i głoszą Słowo Boże. Wypełniają w ten sposób słowa Pana: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28, 19). Misjonarze wciąż przemierzają świat, by siać ziarno Ewangelii Chrystusowej. Także chorzy są zaproszeni do wspierania misyjnego dzieła Kościoła „mocą swej ludzkiej niemocy”.

 Modlitwa misyjna chorego

Boże, Ojcze nasz, w ciężkim położeniu i chorobie daj nam siłę,
abyśmy nasze cierpienia i naszą niemoc zjednoczyli z krzyżem Chrystusa.
Pełni zaufania prosimy Ciebie: nie pozwól nam zapomnieć, ze jesteś przy nas.
Spraw, abyśmy nie zwątpili, gdy długo będziemy czekać na Twoją odpowiedź.
Przez naszą duchową więź z misjonarkami i misjonarzami daj siłę i pociechę Twojej bliskości tym wszystkim, którzy w chorobie nie znajdują już ludzkiej pomocy.
Spraw, abyśmy przez nasze cierpienia wyprosili umocnienie w wierze i miłości ludziom na całym świecie.
Powołaj wielu młodych ze wszystkich narodów do Twojej misjonarskiej służby.
Najlepszy Ojcze, ufamy, że w Twoim królestwie wszystkie łzy zostaną otarte, nie będzie już śmierci, choroby ani żadnego cierpienia.
W naszej drodze do Ciebie bądź z nami. Amen.

{attach:27}