Kościół w Ameryce Łacińskiej a misje
„Powiedz biskupowi, że to Maryja Dziewica cię posyła i powtórz moje wielkie pragnienie, aby mieć w tym miejscu kościół” – usłyszał w 1531 r. Juan Diego, kiedy chciał wymówić się od misji, powierzonej mu podczas objawień. I rzeczywiście. W tym miejscu wyrósł kościół nie tylko ten materialny, w ciągu wieków coraz bardziej okazały, strzegący cudownego obrazu Pani z Guadalupe, ale przede wszystkim duchowy, indiański, mocno zakorzeniony w miejscowej tradycji.
Współczesny Kościół w Ameryce Łacińskiej gromadzi dzisiaj największą liczbę katolików: prawie połowę ogółu katolików, żyjących w świecie. Największym darem, jaki Ameryka Łacińska otrzymała od Pana, jest dar wiary, który stanowi o jej chrześcijańskiej tożsamości. Owocem ewangelizacji jest także to, że Ewangelia stała się własnością Indian, częścią ich kultury. Do tego Kościoła należą także potomkowie Afrykanów, przywiezionych tutaj jako niewolnicy oraz katolicy z Kościołów Wschodnich. Kościół ten – w imię wierności Ewangelii – stara się kroczyć drogą solidarności i zwracać uwagę zwłaszcza na grupy etniczne, będące przedmiotem niesprawiedliwej dyskryminacji. Zdaje on sobie sprawę z tego, że ewangelizacja kontynentu nie jest rozdziałem zamkniętym, historią ocenianą różnie, w zależności od opcji politycznej i sposobu myślenia.
Także dzisiaj Ameryka potrzebuje Ewangelii i Kościoła, stawiając przed nim liczne wyzwania, między innymi troskę o poszanowanie praw człowieka, zachowywanie reguł demokracji, dbałość o środowisko naturalne, negatywne skutki globalizacji oraz zadłużenie zewnętrzne licznych krajów, urbanizacja, korupcja, handel i używanie narkotyków. By sprostać tym wszystkim wyzwaniom, potrzebna jest odnowa serca oraz duch tożsamości chrześcijańskiej. Łączy się to zaś z głębokim nawróceniem serca. Św. Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej Ecclesia in America przypominał, iż Kościół w Ameryce powinien więcej mówić o Jezusie Chrystusie, ludzkiej twarzy Boga oraz boskiej twarzy człowieka. Aby to zrealizować i pogłębić, potrzebna jest troska o katechizację oraz wysiłek ewangelizacji kultury, w tym także wzmocnienia ośrodków nauczania katolickiego. Pod koniec adhortacji Papież poświęca wiele miejsca misjom ad gentes. Liczne wyzwania, jakie czekają Kościół w Ameryce Łacińskiej, nie zwalniają go z przywileju i potrzeby misji poza granicami kontynentu jak również w miejscach i środowiskach, gdzie Jezus Chrystus jest nieznany czy też zapomniany.
Niniejszy, nowy numer Lumen Gentium przybliża niektóre aspekty życia Kościoła w Ameryce Łacińskiej w nadziei, iż rozbudzi nieco zainteresowanie nim samym oraz bogactwem kultur, w których jest on zakorzeniony.
SPIS TREŚCI
Wprowadzenie
ROZPRAWY I ARTYKUŁY
Ks. Tomasz Atłas, Działalność papieskich dzieł misyjnych w animacji misyjnej na przykładzie krajów Ameryki Łacińskiej
Ks. Szymon Żurek, Latynoamerykański Instytut Misjologii w Cochabamba w Boliwii
Osvaldo Fierro Terán, Misjonarze amerykańscy dziś
Ks. Adam Wiński, Pielgrzymki papieży na Kubę – tło, przebieg i znaczenie
Ks. Jarosław Tomaszewski, Wielka misja kontynentalna w Urugwaju
DOKUMENTACJE
Ks. Marek Tatar, Od chrztu do misji
Abp Salvatore Pennacchio, „Przygotujcie drogę Panu” – Homilia Nuncjusza Apostolskiego z okazji 100-rocznicy istnienia PUM
S. Anna Miśkowiec, Wobec pluralizmu religijnego
ŻYCIE DLA MISJI
Jarosław Różański OMI, Prof. Ryszard Dziura – ksiądz, misjonarz i misjolog, członek Rady Naukowej „Lumen Gentium”
Zobacz nasze inne aktualności