Ksiądz bp Melchior de Marion-Brésillac (1813-1859) poprosił Stolicę Apostolską o pozwolenie na udanie się z kilkoma towarzyszami do najbardziej opuszczonych rejonów Afryki, aby tam głosić Chrystusa. Prośba spotkała się z aprobatą władz kościelnych.
Uzyskawszy pozwolenie od Stolicy Apostolskiej, dnia 8 grudnia 1856 r., wraz z sześcioma współbraćmi, bp Melchior de Marion-Brésillac poświęcił nowo powstałe Stowarzyszenie Misji Afrykańskich Matce Bożej z Fourvière w Lyonie.
Po dwóch latach trzech pierwszych misjonarzy pod przewodnictwem ks. Reymonda udało się na misję w Sierra Leone. Następnie w 1859 r. biskup wraz z dwoma współbraćmi dołączyli do misjonarzy w Sierra Leone. Niestety, w miesiąc po jego przybyciu epidemia żółtej febry przyniosła śmierć wszystkim misjonarzom.
Rozpoczęte dzieło kontynuował ks. Planque wraz z innymi członkami SMA.
W 1861 r. trzech nowych misjonarzy na czele z ks. Francesco Borghero (1830-1892), prawdziwym Franciszkiem Ksawerym Afryki Zachodniej, wyruszyło do Królestwa Dahomeju (dzisiejszego Beninu). Nowo nakreślony plan zakładał poznanie ludności: ich języka, tradycji oraz zwyczajów. Przy każdej misji miała powstać szkoła i mały ośrodek zdrowia. Szczególny nacisk położony był na kształcenie katechetów oraz na budzenie powołań kapłańskich.
Poniżej nagranie (w kaplicy) z mszy św. animowanej przez seminarzystów Stowarzyszenia Misji Afrykańskich w Beninie.
Wideo: SMA
Zobacz nasze inne aktualności