Papież prosi Polaków o modlitwę

Podczas środowej audiencji ogólnej papież Franciszek pozdrowił Polaków i poprosił, by modlili się o pokój na świecie.

Pełny tekst pozdrowień:

Serdecznie pozdrawiam Polaków. W tych dniach tysiące pielgrzymów przybywają pieszo do sanktuarium na Jasnej Górze, modląc się o pokój i pojednanie na świecie. Jest wśród nich wielu Ukraińców, którzy znaleźli gościnny dom w waszej ojczyźnie. Zawierzajmy Czarnej Madonnie losy Europy i świata. Z serca wam błogosławię.

Streszczona katecheza w języku polskim (Beata Zajączkowska, Radio Watykańskie)

Drodzy bracia i siostry, wizja z proroczego snu Daniela w Apokalipsie została odniesiona do Jezusa zmartwychwstałego, który mówi: „Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni, i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków” (w. 17–18). W ten sposób znika ostatnia bariera strachu i udręki, jaką zawsze wzbudzała teofania. Żyjący nas uspokaja. On również umarł, ale teraz zajmuje przeznaczone dla Niego miejsce – Pierwszego i Ostatniego. Pozwala nam to lepiej zrozumieć związek teofanii z cyklem życia, czasem historii, panowaniem Boga nad światem stworzonym. Ten aspekt ma związek ze starością, co ukazuje spotkanie starców Symeona i Anny z Chrystusem i wzięcie Go w ramiona. Gest Symeona pokazuje, że starość musi dawać dzieciom świadectwo o ich błogosławieństwie – polega ono na wprowadzeniu w tajemnicę przeznaczenia do życia, którego nikt nie może unicestwić. Nawet śmierć. Kiedy człowiek starszy błogosławi życie wychodzące mu na spotkanie, odkładając na bok wszelkie rozgoryczenie do życia, które odchodzi, nie można się temu oprzeć. Świadectwo osób starszych łączy okresy życia i miary czasu: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Przymierze starców i dzieci ocali rodzinę ludzką. Trzeba przywrócić dzieciom czułe świadectwo starszych, którzy posiadają mądrość umierania. Należy odzyskać łaskę starości, podtrzymującą perspektywę naszego przeznaczenia. Śmierć jest trudnym fragmentem życia, ale także przejściem zamykającym czas niepewności i odrzucającym zegar. Bo piękno życia, które nie ma już terminu ważności, zaczyna się właśnie wtedy.

KAI/Watykan