NADZWYCZAJNY MIESIĄC MISYJNY W SZKOLE I W PARAFII

„Obchody tego miesiąca pomogą nam przede wszystkim w ponownym odkryciu misyjnego znaczenia naszego przylgnięcia wiary do Jezusa Chrystusa, wiary darmo otrzymanej jako dar w sakramencie chrztu świętego”. Papież Franciszek

W SZKOLE

Formy i narzędzia misyjnej animacji zależą od talentów i umiejętności animatorów, nauczycieli i uczniów. Skarb misyjnego zaangażowania może podarować każdy i każdemu. Członkowie ogniska misyjnego nie mają „monopolu” na misyjne „akcje”, a zatem nie ma żadnych przeszkód, jeśli taka grupa misyjna nie istnieje, żeby każdy mógł w nich uczestniczyć. Jednak warto docenić obecność i zaangażowanie ogniska, ponieważ z racji misyjnej formacji PDMD potrafiono wspaniale jednoczyć i angażować w misyjne wydarzenia całe społeczności, bez wykluczania kogokolwiek. Taka jest rola OGNISKA misyjnego, które nie koncentruje się na wyspecjalizowanej, wąskiej grupie, ale kieruje zaproszenie do każdego.

Jak przeżywać Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny w szkole?

W wielu szkołach przygotowania do obchodów NMM rozpoczęły się wraz z początkiem roku szkolnego. Ruszyły misyjne konkursy plastyczne dla uczniów całej społeczności i przygotowania do wystaw, spotkań, gier i zabaw, dekoracji, koncertów i przedstawień. W niektórych szkołach podział zadań i ról rozłożono na poszczególne klasy, w innych rozdzielono je różnym grupom według ich pasji i zainteresowań. Każdy może podzielić się Dobrą Nowiną i wartością misyjnego zaangażowania w innej formie. W tematykę misyjną z konkretnymi propozycjami zaangażowały się koła teatralne, informatyczne, muzyczne, matematyczne, fizyczne, chemiczne i katechetyczne. Każda dziedzina nauki służy człowiekowi, a dzięki temu także głoszeniu Dobrej Nowiny. Na prezentację twórczości dla misji jest cały miesiąc.

Na zdjęciu: Uczniowie Szkoły Podstawowej Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej w Lublinie podczas nabożeństwa różańcowego. Zachwycająca scenografia, słowa i muzyka odzwierciedlają, jak wiele serca i pasji uczniowie i ich opiekunowie włożyli w przygotowania

W PARAFII

Nabożeństwa różańcowe z misyjną dekoracją i rozważaniami to jedna z najstarszych i najbardziej popularnych form misyjnej animacji. Pozwala dzieciom na zaangażowanie się w modlitwę wspólnotową. Przygotowując piękną dekorację (a często również unikalne aktywizacje) i wkładając serce w modlitwę, dają świadectwo wiary i miłości oraz przejęcia się losem tych, którzy nie znają Dobrej Nowiny. Towarzysząca modlitwie symbolika 5 kolorów kontynentalnych z misyjnego różańca to wymowny znak idei jedności i solidarności, który można przybliżać parafianom na różne sposoby.

Zobacz również ŚWIATOWA DZIECIĘCA EUCHARYSTYCZNA GODZINA ŚWIĘTA

Często praktykowaną formą misyjnej animacji całych rodzin w parafii są również festyny (z prezentacją strojów, potraw i przedmiotów z różnych krajów, form misyjnego zaangażowania oraz potrzeb kościołów na misjach). Łączą one w sobie modlitwę wspólnotową (liturgię Mszy Świętej), elementy formacji misyjnej i świadectwa (świadectwo misjonarza, świadectwo dzieci z PDMD i innych grup apostolskich, które angażują się misyjnie) z różnymi konkretnymi formami solidarności misyjnej (kiermasze rękodzieł, loterie, licytacje, koncerty, inscenizacje itp.) W centrum tych wszystkich wydarzeń parafialnych zawsze jest pięknie przygotowana EUCHARYSTIA w Niedzielę Misyjną. Tego dnia podczas uroczystej liturgii praktykowany jest także zwyczaj składania przysięgi PDMD przez nowych członków ogniska misyjnego (lub jej odnowienie). To wspaniała forma dziecięcego świadectwa wiary i ofiarności dla misji, która porusza serca i umysły parafian.

Na zdjęciu: Argentyńskie dzieci z grupy misyjnej na liturgii Mszy Świętej (Niedziela Misyjna).

W RODZINIE

Coraz więcej form misyjnej formacji i solidarności podejmują rodziny. Misyjna animacja dokonuje się wewnątrz rodziny, czy to ze strony dzieci, które ewangelizują swoich rodziców i rodzeństwo, czy też ze strony rodziców, którzy dają przykład i angażują misyjne swoje dzieci. Począwszy od rodzinnej modlitwy, lektury Pisma Świętego i misyjnej prasy, po wspieranie misjonarzy, prowadzenie „misyjnej skarbonki”, realizowanie bardziej świadomego misyjnie stylu życia, wrażliwym także na troskę o środowisko (np. segregacja śmieci, zbieranie makulatury dla misji itp.). Rodziny są często filarem parafialnych czy diecezjalnych wydarzeń misyjnych. Stanowią „główną bazę” dla swoich duszpasterzy. Bez rodziców, dziadków i „dobrych wujków” (ich talentów i możliwości) nie byłoby tak wspaniałych festynów i kongresów!

Na zdjęciu: Rodzice-animatorzy PDMD z swoimi latoroślami podczas diecezjalnego kongresu misyjnego dzieci w Paragwaju.

W ŚWIECIE WIRTUALNYM

Świat wirtualny to obecnie ogromne pole do misyjnej animacji. Może uczynić to praktycznie każda grupa czy rodzina, dzieląc się pomysłami i przeżyciami z Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego. Opowiadanie o własnej twórczości dla misji to dzielenie się Dobrą Nowiną, podsycanie wiary i zapału misyjnego w innych, dodawanie odwagi i otuchy, a tym którzy są dalej od rodziny Kościoła, ukazywanie jej oblicza, które może budzić dobro i tęsknotę.

Ogniska misyjne często korzystają z przestrzeni internetowej, by dzielić się owocami swojej działalności. Na stronach internetowych i portalach zamieszczają zdjęcia i relacje z wydarzeń, prezentacje multimedialne czy krótkie filmiki. Dzielą się tymi dobrymi nowinami z dziennikarzami lokalnych mediów, wydziałami misyjnymi w swoich diecezjach i Sekretariatem Krajowym PDMD. Biorą także udział w audycjach radiowych.