Codzienność w indyjskim seminarium

Papieskie Dzieła Misyjne w Polsce opiekują się na stałe trzema domami formacji duchownych na misjach. Jednym z nich jest seminarium św. Jana Vianneya w Chabua, które obejmuje 15 diecezji północno-wschodnich Indii. Swoim doświadczeniem życia we wspólnocie podzielił się tamtejszy kleryk – Takimus Bara.

Trwa akcja AdoMiS – Adoptuj Misyjnych Seminarzystów

Jestem Takimus Bara, należę do diecezji Dibrugarh. 

Wkrótce po ukończeniu szkoły wstąpiłem do Niższego Seminarium Duchownego Świętego Józefa w Dibrugarh. 

Jestem szczęśliwy i wdzięczny Bogu za to, że odnalazł mnie, abym mógł doświadczyć w życiu czegoś wspaniałego. W rzeczywistości nasze szczęście nigdy nie maleje, gdy dzielimy je z innymi. Dzielę się zatem tym, co przeżyłem podczas formacji w seminarium św. Jana Vianneya.

Nasze seminarium to miejsce, gdzie człowiek kształtuje się jako pełnowartościowa istota ludzka. Jest to miejsce dla młodych ludzi, którzy pochodzą z różnych terenów i różnych kręgów kulturowych północno-wschodnich Indii. Żyjemy tutaj po bratersku, darząc się wzajemnie miłością i troszcząc się o siebie nawzajem. Seminarium św. Jana Vianneya jest jak płonąca świeca  dla północno-wschodnich Indii, która jaśnieje płomieniem wiary, mądrości i wiedzy o prawdziwie chrześcijańskim życiu.

Jeśli chodzi o moje doświadczenie z ostatniego półrocza kursu duchowego w seminarium św. Jana Vianneya, to jest ono niesamowite. Jestem w punkcie kulminacyjnym kursu. Czas ostatnich miesięcy to przede wszystkim medytacja, czytanie książek teologicznych, modlitwa, praca, ale również integracja. Wszystkie te zajęcia uświadamiały mi, czym tak naprawdę jest życie ludzkie i były dla mnie inspiracją do pogłębiania wiedzy teologicznej. 

W podróży, którą odbyłem, będąc w seminarium św. Jana Vianneya, jednym z bardzo ważnych miesięcy był listopad. Był to czas rekolekcji ignacjańskich i osobistej modlitwy. Było wiele bolesnych chwil, napotkałem wiele trudności i przeżyłem dużo frustracji. W połowie rekolekcji poczułem, że muszę je przerwać… Mimo to kontynuowałem je najlepiej jak potrafiłem. Przede wszystkim był to miesiąc zmian w moim życiu. Po przeżyciu tych rekolekcji czułem, że te zniechęcenia i zmagania nauczyły mnie, że warto być cierpliwym i wytrwałym, aby wydać dobre owoce w życiu. Mogłem również zauważyć w moich relacjach z przyjaciółmi, że nie są już takie jak przedtem.

Takimus Bara, seminarium św. Jana Vianneya w Chabua

---

Zachęcamy do wspierania misyjnych seminarzystów modlitewnie oraz materialnie. W ramach akcji AdoMiS prowadzone są zbiórki na platformie misjomat.org.