Sto lat temu, 10 lutego 1924 r. w Albie ks. Jakub Alberione powołał do istnienia nowe zgromadzenie – Pobożne Uczennice Boskiego Mistrza (Piae Discipulae Divini Magistri – PDDM), dając im jako zadanie apostolstwo eucharystyczno-kapłańsko-liturgiczne. Misyjny zapał Założyciela, kultywowany od młodości, uzewnętrznił się w momencie, kiedy liczebność zgromadzenia zaczęła wzrastać – natychmiast zaczął wysyłać nowe siostry poza granice Włoch.
MAŁY KSIĄDZ, KTÓRY PATRZY DALEKO
W jego skromnym biurze można było dostrzec charakterystyczne elementy: na ścianie ogromną mapę świata z pinezkami wpiętymi w miejscach założenia kolejnych wspólnot, a na biurku globus, figurkę św. Pawła Apostoła oraz bieżącą prasę.
Najlepiej opisujące go określenie padło z ust papieża Pawła VI: „Mały ksiądz, który patrzy daleko”. Rzeczywiście, ten kapłan, mimo niskiego wzrostu i cienkiego głosu, umiał rozpalać serca i pociągać za sobą tłumy. Chociaż… nie za sobą , ale za Jezusem, Boskim Mistrzem!
Błogosławiony Jakub Alberione, założyciel Rodziny Świętego Pawła, wymagał heroicznej wiary, wysyłając braci i siostry „w ciemno” na pracę misyjną, ale moc ich posłuszeństwa przynosiła zaskakująco obfite owoce. Pierwsi misjonarze i misjonarki dzielą się historiami świadczącymi o cudownej Bożej interwencji, choć nie brakowało trudności, a nawet sytuacji zagrożenia życia, co zachowało się w licznych wspomnieniach „sióstr i braci pierwszej godziny”.
NASZĄ AMBONĄ – MEDIA
Rodzina Świętego Pawła zrzesza instytuty zakonne i świeckie połączone wspólnym zapałem misyjnym: pragnieniem głoszenia Ewangelii poprzez środki społecznego przekazu. „Naszą parafią jest cały świat – mawiał założyciel – a naszą amboną media”. Pierwszą inicjatywą w nowym kraju, jaką podejmowali jego duchowi spadkobiercy, był zawsze druk i kolportaż Biblii.
W tym celu siostry i bracia po przybyciu do nowego miejsca musieli jak najszybciej nauczyć się miejscowego języka, żeby koordynować prace nad przekładem czy rozpowszechnianiem słowa Bożego. Ani bieda, ani niepewna sytuacja społeczeństw pierwszej połowy XX w. nie zniechęcały ks. Alberionego. Przeciwnie, czuł się zobowiązany, żeby uczynić coś dla współczesnych sobie ludzi, przed którymi stało wielkie wyzwanie obrony fundamentów wiary. Dla niego apostolstwo biblijne musiało mieć charakter duszpasterski, „tak, jakby je robił św. Paweł”.
W każdym pomieszczeniu domów Rodziny Świętego Pawła było miejsce z wystawionym egzemplarzem Biblii, co niejako uświęcało pracę i odpoczynek, rozmowy i naukę. Każdy miał być „chodzącą Biblią”.
ZAFASCYNOWANY MISJAMI
W dzieciństwie i młodości Jakub Alberione był członkiem Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. Pisał później w swoich wspomnieniach, że był pod wrażeniem wielkich misjonarzy, w których biografiach się rozczytywał, odkąd tylko nauczył się czytać… Śledził działalność Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, zachęcał też do włączenia się w Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła, ukazując potrzebę materialnego wspierania rdzennych kapłanów wyświęconych w krajach misyjnych.
Wielką opiekunką i orędowniczką misji była dla ks. Alberionego św. Teresa z Lisieux – ją stawiał za wzór misjonarki oraz macierzyństwa duchowego wobec kapłanów, misjonarzy i wszystkich głosicieli Słowa Bożego.
Przez całe życie był członkiem Żywego Różańca i dawał Paulinę Jaricot za przykład kobiecej gorliwości misyjnej. Przekonywał, że Jezus może także dzisiaj dokonać przez niewiasty wielkich rzeczy, podobnie jak przez trzy wielkie kobiety XIX-wiecznej Francji. Bo oto kult Serca Jezusa objawił się dzięki Małgorzacie Alacoque, Kongresy Eucharystyczne zostały zainicjowane przez Emilię Tamisier, a Dzieło Rozkrzewiania Wiary – przez Paulinę Jaricot! Każda kobieta powołana jest zatem do realizacji wielkich dzieł Bożych!
ENTUZJASTA PAULINY JARICOT
Metoda Pauliny – „mało, ale systematycznie” – na stałe weszła w styl życia Rodziny Świętego Pawła, znana jej członkom pod hasłem: „Un tantino ogni giorno” (Mały kroczek każdego dnia). Nazywał ją „młodą, skromną kobietą, która tworząc Dzieło Rozkrzewiania Wiary, położyła podwaliny pod chwalebną przyszłość Kościoła i otworzyła złoty wiek misji katolickich”. Podkreślając ogromne sumy, które docierają do misjonarzy dzięki kontynuatorom dzieła Pauliny Jaricot, pisał z podziwem: „Są to głównie ofiary od hojnych kobiet, zebrane wysiłkiem jeszcze hojniejszych kobiet!”.
Wrażliwość Pauliny Jaricot dawał także za przykład troski o piękno liturgii. Alberione zauważył, że Dzieło Rozkrzewiania Wiary gromadzi środki na potrzeby kultu dla tych, których nie stać np. na godny wystrój kościoła czy kaplicy. Jest to przykład dobrze spełnianego apostolstwa liturgicznego.
UCZENNICE BOSKIEGO MISTRZA
Sto lat temu, 10 lutego 1924 r. w Albie ks. Jakub Alberione powołał do istnienia nowe zgromadzenie – Pobożne Uczennice Boskiego Mistrza (Piae Discipulae Divini Magistri – PDDM), dając im jako zadanie apostolstwo eucharystyczno-kapłańsko-liturgiczne. Misyjny zapał Założyciela, kultywowany od młodości, uzewnętrznił się w momencie, kiedy liczebność zgromadzenia zaczęła wzrastać – natychmiast zaczął wysyłać nowe siostry poza granice Włoch. Do Polski przybyły zaledwie dziewięć lat po założeniu zgromadzenia i niebawem rozdawały egzemplarze Ewangelii mieszkańcom Warszawy i Częstochowy.
WSPÓŁPRACA Z PDM
Dziś polska prowincja Uczennic Boskiego Mistrza liczy około 80 członkiń w pięciu wspólnotach. Siostry stale współpracują z Papieskimi Dziełami Misyjnymi, m.in. publikując artykuły w czasopismach wydawnictwa PDM, tworząc audycje radiowe „Misyjny Budzik” oraz w inicjatywie „Powołanie utkane na miarę” oddając na potrzeby kleryków w krajach misyjnych 1% zysku z uszytych przez siebie koszul kapłańskich i komeż.
JUBILEUSZ STULECIA
Wszystkich Czytelników dwumiesięcznika „Misje Dzisiaj” powierzamy wstawiennictwu ks. Alberionego, którego Kościół dwadzieścia lat temu przyjął do grona błogosławionych, potwierdzając tym samym autentyczność jego powołania i aktualność naszej misji. Błogosławiony Jakub bardzo liczył na rozwój współpracowników Rodziny Świętego Pawła, do których może należeć każdy ochrzczony, pragnący szerzyć apostolstwo biblijne w swojej rodzinie, społeczeństwie, pracy zawodowej. Zapraszamy więc do współpracy i do wspólnego świętowania naszego jubileuszu!
S. ALEKSANDRA SZYBORSKA PDDM
Zobacz nasze inne aktualności