Czekając na powołania

Parafię, która nie ma własnych powołań, można porównać do małżeństwa, które długo oczekuje upragnionego potomstwa. Błogosławiony o. Paweł Manna zachęcał w takiej sytuacji do odnowienia misyjnego zapału i zaangażowania w sprawy misji.

ZRZĄDZENIE OPATRZNOŚCI

W pewnej parafii od piętnastu lat nie ma nowych powołań. Starsi parafianie są tym zaniepokojeni. Przez długi czas niemal każdego roku świętowano tu prymicje. Ta wieloletnia „posucha” jest dla nich trudna do przyjęcia. Ludzie przecież modlą się o powołania. Troskę o to słychać też w rozmowach starszych z młodymi, bo ci pierwsi często mówią im o kapłaństwie lub życiu zakonnym i podają liczne przykłady do naśladowania. W ubiegłym roku do parafii wprowadziła się rodzina. Już przy pierwszym spotkaniu modlitewnym małżonkowie usłyszeli o braku powołań.

Zapytali o zaangażowanie misyjne parafii i o Adopcję Misyjnych Seminarzystów. Gdy zobaczyli zaskoczenie na twarzach rozmówców, opowiedzieli im o swoim doświadczeniu. Znali ból długiego oczekiwania. Siedem lat bezskutecznie starali się o dziecko. W końcu zdecydowali się na adopcję dziewczynki. Rok później kobieta zaszła w ciążę i urodziła syna. A potem był kolejny cud – kolejny syn… Teraz nie żałują tych siedmiu bezowocnych lat, bo inaczej nie byłoby z nimi ukochanej adoptowanej córki. Uważają, że to zrządzenie opatrzności, że trafili do tej parafii i że wcześniej poznali Papieskie Dzieła Misyjne.

Jeśli parafia nie może doczekać się własnych powołań, może to czas, by zatroszczyła się o powołania w innych wspólnotach? Szczególnie tam, gdzie bez pomocy z zewnątrz nie ma szans na utrzymanie seminarium i formację kleryków. To tak niewiele kosztuje, a ma ogromny wpływ na przyszłość Kościoła.

WEHIKUŁ CZASU NA 40. URODZINY

1000 dolarów. Tyle kosztuje formacja jednego kandydata do kapłaństwa w amazońskiej dżungli przez rok. W adopcję angażują się polskie parafie, choć jest ich wciąż niewiele. Tym bardziej trzeba docenić zaangażowanie grup misyjnych wolontariuszy PDRW, jak na przykład młodzieży w Sokółkach (diec. włocławska). Kilka razy w roku organizują we własnej  i sąsiednich parafiach akcje wspierające peruwiańskie seminarium w Iquitos. Czasem wystarczy artykuł lub krótka informacja, aby otworzyć czyjeś serce, a Duch Święty dokona „reszty”. Tak jak w przypadku jednego z ofiarodawców PDPA.

W tym roku kończę czterdzieści lat. Jestem szczęśliwym mężem i tatą trzech córek. Moi najbliżsi, przygotowując mi przyjęcie urodzinowe, wpadli na pomysł, żeby goście przynieśli mi zamiast kwiatów coś bardziej „męskiego”. Myślałem, że to będzie wino, kupony totolotka albo akcesoria wędkarskie. Ale moja najstarsza córka podsunęła mi pod nos artykuł o seminarium w Iquitos: „Tato, a może Ty pomożesz komuś stamtąd zostać księdzem?” –zapytała. Serce mi załopotało. Jakby życie zatoczyło koło. Przypomniałem sobie moment, gdy sam rozeznawałem powołanie. Myślałem wtedy o kapłaństwie. W wyborze takiej drogi wspierali mnie wszyscy – rodzina, przyjaciele, duszpasterze, a nawet nieznane mi bliżej osoby z parafii. Było wzruszenie, radość i moc życzliwości. Jednak w chwili ostatecznej decyzji przestraszyłem się tej drogi i zrezygnowałem. Przez pewien czas towarzyszył mi lęk, że bezpowrotnie utraciłem Bożą miłość. Tak się nie stało. Mam rodzinę, którą bardzo kocham, dom otwarty dla przyjaciół i pracę, którą szczerze lubię. A teraz, na moje czterdzieste urodziny dostaję taki „prezent”. Z rąk mojej najstarszej córki! Odbieram to wydarzenie jak uśmiech Pana Boga, który do głębi przenika moje serce. Tak, chcę pomóc komuś w drodze do kapłaństwa. Cieszę się na ten pomysł. Będziemy wspierać seminarium w Iquitos całą naszą rodziną.

Adoptuj Misyjnych Seminarzystów (AdoMiS) polega na wspieraniu modlitwą i pomocą materialną powołań w krajach misyjnych. Można uczynić to indywidualnie lub jako grupa (parafia, wspólnota, grono przyjaciół). Deklarację adopcji i szczegółowe informacje znajdziemy na stronie Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła pdpa.missio.org.pl.

Misyjny Bukiet to inicjatywa Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła kierowana do prymicjantów, nowożeńców i jubilatów.
Organizatorzy dołączają do zaproszeń małą karteczkę z informacją, że zamiast kwiatów proszą swoich gości o wsparcie powołań na misjach. Zbiórkę można przygotować tradycyjnie lub za pomocą platformy Misjomat.org. Na wsparcie czekają
trzy seminaria: w Iquitos (Peru), w Chabua (Indie) oraz w Moramandze (Madagaskar).

PDM