Kolędowanie w okresie świąt Bożego Narodzenia było w Polsce powszechnym zwyczajem. Zaś misyjny wymiar kolędowania ma już u nas ponad czterdziestoletnią tradycję. Wcześniej istniał w krajach niemieckojęzycznych, zwłaszcza w Austrii i Niemczech. Podejmując to przedsięwzięcie w Polsce, zachowano nasze rodzime tradycje kolędowania. We wspomnianych krajach kolęduje się z okazji uroczystości Trzech Króli (Dreikönigsaktion, Sternsinger), natomiast u nas czas akcji przypada w okresie między świętami Bożego Narodzenia a Nowym Rokiem. Wtedy bowiem dzieci mają dni wolne od szkoły, więc muszą odrywać się od nauki. W naszych zespołach kolędniczych nie ma postaci Trzech Mędrców ze Wschodu, jak w krajach niemieckojęzycznych, tylko postaci z jasełek, jak anioł i pasterz, oraz osoba reprezentująca kraj, do którego w danym roku przeznaczona jest pomoc.
Kolędnicy zanoszą radość Bożego Narodzenia do odwiedzanych domów. Dzieci, jako kolędnicy misyjni, uczą się ponoszenia trudu i składania ofiary z własnego czasu, zdolności, a także rezygnacji z możliwości wzięcia dla siebie zebranych pieniędzy. Przedsięwzięcie kończy się w dniu uroczystości Objawienia Pańskiego, w święto patronalne PDMD, czyli w Misyjnym Dniu Dzieci.
Całe przedsięwzięcie powinno mieć przede wszystkim nastawienie duszpasterskie. Chodzi o to, by przyniosło skutek nie tylko wśród tych, do których przychodzą kolędnicy, ale i wśród nich samych. Zwrócenie uwagi głównie na zebranie znaczących środków pieniężnych byłoby przekreśleniem wymiaru duszpasterskiego całej akcji.
W przedsięwzięciu kolędników misyjnych wyróżnić należy pięć celów, które należy uwzględnić i realizować już na pierwszym etapie przygotowań.
1. Niesienie radości
Głównym celem kolędowania jest zanieść radość Bożego Narodzenia do jak największej liczby rodzin w parafii. Zewnętrznym wyrazem tej radości jest wypowiedziane życzenie i umieszczone na drzwiach błogosławieństwo: C+M+B (Christus mansionem benedicit – niech Chrystus błogosławi temu domowi). Tej radości („ogłaszam wam radość wielką” – Łk 2, 10) potrzebują nasze domy i rodziny. Są rodziny katolickie, którym ani w czasie Wigilii, ani w całym okresie świąt Bożego Narodzenia nie towarzyszy autentyczna radość ze śpiewania kolęd. Ta radość niesiona przez kolędników musi mieć jasną podstawę: jest nią naro-dzenie Chrystusa, Boga i Człowieka, które każdemu wyznacza sens życia, przypomina o jego wielkiej godności.
2. Ewangelizacja
Cel kolędowania misyjnego związany jest również z podmiotem akcji. Są nim dzieci-kolędnicy, które stają się ewangelizatorami, ale również przez swoje zaangażowanie ewangelizują same siebie, także wzajemnie. Przygotowanie z nimi odpowiedniego, krótkiego kilkuminutowego programu oraz rekwizytów: gwiazdy, strojów i skarbonki, wysłuchanie i docenienie efektów przygotowanej przez nich scenki, uznanie dla ich chęci niesienia pomocy dzieciom z krajów misyjnych – wszystko to przyczynia się do wzrostu świadomości misyjnej i otwarcia się na drugiego człowieka.
3. Uniwersalność
Wartością tej akcji jest również jej uniwersalność. Zapraszamy wszystkie dzieci, aby w okresie świąt włączały się w to kolędowanie, wykorzystując specjalnie przygotowaną katechezę. Sama akcja – pod patronatem PDMD – powinna być okazją do ukazania otwartości, właściwej każdemu chrześcijańskiemu dziecku. Ponadto, im więcej dzieci bierze udział w kolędowaniu, tym sprawniej i bez zbytniego obciążania tylko nielicznych taka akcja się odbywa.
4. Kultywowanie tradycji
Znaczenie ma też nawiązywanie do ginącej tradycji i podtrzymanie polskiego zwyczaju. Dorośli cieszą się z talentów swych dzieci, dzieci krewnych czy sąsiadów, wspominając swe młodzieńcze lata.
5. Wsparcie dzieła misyjnego
Radość chrześcijańska, jeśli jest prawdziwa, staje się darem dla innych. O tym przypominają kolędnicy w odwiedzanych rodzinach. Stąd też nie ukrywamy, że misyjny wymiar kolędy wyrazi się również w zebranych ofiarach. Przez te ofiary włączyliśmy się w konkretną pomoc, przewidzianą przez projekt kolędniczy PDMD.
Autor: s. Kinga Kozdrój SNMP
Zobacz SPOT Kolędnicy Misyjni
Zobacz nasze inne aktualności