Formacja Papieskiej Unii Misyjnej na marzec 2023

FORMACJA PAPIESKIEJ UNII MISYJNEJ
(kapłani, konsekrowani, laikat)
MARZEC 2023

„KOŚCIÓŁ ALBO BĘDZIE ŚWIĘTY, ALBO JEGO ISTNIENIE NIE MA SENSU”
(bł. Paweł Manna)

Przymioty Kościoła

Z Pisma Świętego

„Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich”. (Ef 4, 5–6)

„Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował, tak jak Mnie umiłowałeś”. (J 17, 21–23)

Z dokumentów Kościoła

„Jest jedyny Kościół Chrystusowy, który wyznajemy w symbolu wiary jako jeden, święty, powszechny i apostolski” (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 8). Te cztery przymioty, nierozdzielnie ze sobą połączone (por. Kongregacja św. Oficjum, List do Biskupów Anglii (16 września 1864): DS 2888), wskazują na istotne rysy Kościoła i jego posłania. Kościół nie posiada ich sam z siebie, lecz Chrystus przez Ducha Świętego sprawia, że Jego Kościół jest jeden, święty, powszechny i apostolski oraz powołuje go do urzeczywistniania każdego z tych przymiotów”. (KKK 811)

„Jezus Chrystus chce, aby dzięki działaniu Ducha Świętego lud Jego wzrastał za sprawą wiernego głoszenia Ewangelii, udzielania sakramentów i pełnego miłości kierowania przez Apostołów i ich następców, to znaczy biskupów, z następcą Piotra jako głową; On też zaprowadza w swoim ludzie jedność w wyznawaniu jednej wiary, we wspólnym sprawowaniu kultu Bożego w braterskiej zgodzie rodziny Bożej”. (UR 2)

„Kościół… jest – jak wierzymy – nieskazitelnie święty. Chrystus bowiem jako Syn Boży, który wraz z Ojcem i Duchem Świętym doznaje czci jako «sam jeden Święty», umiłował Kościół jako swoją oblubienicę, wydając zań samego siebie, aby go uświęcić”. (LG 39)

„Kościół powstał po to, by poprzez rozszerzanie królestwa Chrystusa po całej ziemi ku chwale Boga Ojca uczynić wszystkich ludzi uczestnikami zbawczego odkupienia i by przez nich cały świat rzeczywiście został skierowany ku Chrystusowi. Każda bowiem działalność Mistycznego Ciała, zwrócona ku temu celowi, nazywa się apostolstwem”. (AA 2)

„Słowo «powszechny» («katolicki») oznacza «uniwersalny», czyli «cały» lub «zupełny». Kościół jest powszechny w podwójnym znaczeniu: Kościół jest powszechny, ponieważ jest w nim obecny Chrystus. «Tam, gdzie jest Jezus Chrystus, tam jest Kościół powszechny» (św. Ignacy Antiocheński, Epistula ad Smyrnaeos, 8,2). (…) Kościół jest też powszechny, ponieważ został posłany przez Chrystusa do całego rodzaju ludzkiego”. (KKK 830–831)

„Kościół jest «apostolski»: jest zbudowany na trwałych fundamentach «dwunastu Apostołów Baranka» (Ap 21, 14); jest niezniszczalny (por. Mt 16, 18); jest nieomylnie zachowywany w prawdzie. Chrystus rządzi Kościołem przez Piotra i innych Apostołów, obecnych w ich następcach, papieżu i Kolegium Biskupów. (KKK 869)

Z pism bł. o. Pawła Manny

„Tak jak dla każdego królestwa, tak również dla Kościoła Chrystusowego, który jest Królestwem Boga, jedność jest warunkiem jego życia i misji. Kościół Chrystusowy powinien być jak najściślej jeden. Jeden w doktrynie, jeden w adoracji (kulcie), jeden w zarządzaniu. Jezus tak często mówił o tej jedności!”. (P. Manna, Lettere sparse, w: Scritti, t. 64, s. 273)

„Kościół albo jest święty, albo jego istnienie nie ma sensu. Kościół jest Oblubienicą Chrystusa i ma tylko jeden cel istnienia i jedno powołanie: doprowadzić swoje dzieci do świętości”. (P. Manna, Lettere sparse, w: Scritti, t. 64, s. 285)

„Katolicyzm (powszechność) jest cechą charakterystyczną prawdziwego Kościoła. Kościół partykularny jakiegoś konkretnego narodu nie może uzurpować sobie tego, by być w pełni Kościołem Ojca wspólnym dla wszystkich narodów. (…) Prawdziwy Kościół, Kościół, który uczy prawdy, Kościół założony przez odwieczną Prawdę, musi być katolicki, musi być powszechny, zarówno co do osób, jak i co do miejsc i czasów”. (P. Manna, Lettere sparse, w: Scritti, t. 64, s. 298)

„Kościół jest apostolski, ponieważ jako jedyny wywodzi się bezpośrednio od Apostołów poprzez nieprzerwaną sukcesję biskupów”. (P. Manna, Lettere sparse, w: Scritti, t. 64, s. 298)

„Bez misji powierzonej przez Boga Kościół by nie istniał, a gdyby nawet istniał, to bez misji umarłby. Tak jak drzewo, które nie wypuszcza nowych pędów, więdnie i obumiera. Kościół, który nie miałby wciąż nowych Apostołów, byłby Kościołem skończonym, jego dni byłyby policzone, a pogrzebowe kuranty dla niego już byłyby słyszalne”. (P. Manna, La conversione del mondo infedele, Milano 1920,  s. 20–21)

Pytania do refleksji

– Czy częściej oskarżam i obmawiam pasterzy Kościoła, czy modlę się za nich?
– Czy w codziennych rozmowach z ludźmi potrafię bronić świętości, jedności i powszechności Kościoła?
– Jakie jest moje osobiste zaangażowanie w apostolat Kościoła?

 MODLITWA DO NMP MATKI KOŚCIOŁA

O Bogurodzico Dziewico, najdostojniejsza Matko Kościoła! Tobie powierzamy cały Kościół. Ty, którą nazywamy Wspomożycielką Biskupów, chroń i oręduj za Pasterzami Kościoła w ich apostolskim posłannictwie. Opiekuj się wszystkimi zakonnikami i wiernymi, którzy wspierają ich w mozolnym trudzie.

Ty, która z woli swego Bożego Syna, w momencie Jego zbawczej śmierci, zostałaś Matką umiłowanego Ucznia, wspomnij na powierzony Tobie lud chrześcijański. Pamiętaj o wszystkich Twych dzieciach, przyczyń się przed Bogiem za ich prośbami, zachowaj w nich silną wiarę, umocnij nadzieję i rozpal ich miłość.

Spójrz łaskawym okiem na naszych odłączonych braci i racz nas zjednoczyć. Ty, która zrodziłaś Chrystusa, Pośrednika między Bogiem a ludźmi.

O Świątynio Światłości, bez cienia zmazy! Wstawiaj się za nami do Syna Twego Jednorodzonego, Pośrednika naszego pojednania z Ojcem, by okazał miłosierdzie dla naszych słabości i oddalił od nas wszelką niezgodę, wlewając w dusze nasze radość miłowania. Amen.

oprac. s. Monika Juszka RMI