FORMACJA PAPIESKIEJ UNII MISYJNEJ
(kapłani, konsekrowani, laikat)
CZERWIEC 2023
„TYLKO KOŚCIÓŁ ZAANGAŻOWANY MISYJNIE OCALI WIARĘ W ŚWIECIE I OCALI SAMEGO SIEBIE”
(bł. Paweł Manna)
Współodpowiedzialność Ludu Bożego za misje
Z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian
„Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia. Wszak mówi Pismo: Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.
Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa”. Rz 10, 10–17
„Ponieważ cały Kościół jest misyjny, a dzieło ewangelizacji stanowi podstawowy obowiązek Ludu Bożego, święty Sobór zachęca wszystkich do głębokiej odnowy wewnętrznej, aby mając żywą świadomość własnej odpowiedzialności w zakresie szerzenia Ewangelii, prowadzili dzieło misyjne wśród narodów”. AG 35
„Wszystkie dzieci Kościoła powinny mieć żywą świadomość swojej odpowiedzialności wobec świata, podtrzymywać w sobie samych ducha prawdziwie katolickiego i poświęcać siły dziełu ewangelizacji”. AG 36
„W każdym ochrzczonym, od pierwszego do ostatniego, działa uświęcająca moc Ducha, skłaniająca do ewangelizowania”. EG 119
„Na mocy otrzymanego chrztu każdy członek Ludu Bożego stał się uczniem-misjonarzem (por. Mt 28, 19). Każdy ochrzczony, niezależnie od swojej funkcji w Kościele i stopnia pouczenia w swojej wierze, jest aktywnym podmiotem ewangelizacji. […] To przekonanie przybiera formę apelu skierowanego do każdego chrześcijanina, by nikt nie wyrzekł się swojego udziału w ewangelizacji, ponieważ jeśli ktoś rzeczywiście doświadczył miłości Boga, który go zbawia, nie potrzebuje wiele czasu, by zacząć Go głosić, nie może oczekiwać, aby udzielono mu wiele lekcji lub długich instrukcji. Każdy chrześcijanin jest misjonarzem w takiej mierze, w jakiej spotkał się z miłością Boga w Chrystusie Jezusie. Nie mówmy już więcej, że jesteśmy «uczniami» i «misjonarzami», ale zawsze, że jesteśmy «uczniami-misjonarzami»”. EG 120
„Wszyscy jesteśmy wezwani, by wzrastać jako ewangelizatorzy. Jednocześnie starajmy się o lepszą formację, o pogłębienie naszej miłości i jaśniejsze świadectwo Ewangelii. W tym sensie wszyscy powinniśmy pozwolić, by inni ewangelizowali nas nieustannie. […] W każdym wypadku wszyscy jesteśmy wezwani do ofiarowania innym wyraźnego świadectwa o zbawczej miłości Pana, który niezależnie od naszych niedoskonałości ofiaruje nam swoją bliskość, swoje Słowo, swoją moc i nadaje sens naszemu życiu. […] Nasza niedoskonałość nie powinna stanowić wymówki. Przeciwnie, misja stanowi stały bodziec, aby nie godzić się z przeciętnością i stale wzrastać”. EG 121
„Współpraca [w dziele misyjnym], o którą się prosi, nie jest jedynie «dobrym uczynkiem», który można wypełnić lub nie. Jest to obowiązek każdego ochrzczonego”.
P. Manna, I fedeli per gli infedeli, Milano 1909, s. 25
„Na mocy boskiej misji Kościoła ma on prawo i obowiązek szerzenia wiary wszędzie i nikt nie może utrudniać tego przepowiadania”.
P. Manna, Venga il Tuo Regno, IV (1948), s. 30
„Kościoły chrześcijańskie, żeby się lepiej zrozumieć, nasze diecezje, straciły z oczu to, co jest pierwszym i największym zadaniem Kościoła powszechnego, a zatem również każdego Kościoła partykularnego: nawrócenie świata do Jezusa Chrystusa”.
P. Manna, Le nostre „Chiese” e la propagazione del Vangelo – per la soluzione del problema missionario, Trentola–Ducenta 1950, s. 9
„Tylko Kościół zaangażowany misyjnie ocali wiarę w świecie i ocali samego siebie”.
P. Manna, Le Missioni Cattoliche,1948, s. 147
„Niech nie zniechęcają się ludzie wiary, ci, którzy wiedzą, że Kościół przez tysiąclecia jest przyzwyczajony do znoszenia różnych kryzysów. Kiedy wszystko wokół nas się wali, jedna rzecz zawsze stoi pewnie na nogach: Jezus i Ewangelia. Być może upadną tego konstrukcje, które są nazbyt ludzkie, ale ani Kościół Boży nie upadnie, ani wiara prawdziwych Apostołów nie ustanie, bo opierają się na Bożych obietnicach, wspartych łaskami niebieskimi”.
P. Manna, Meditazioni al clero, 1924–1950, w: Scritti, t. 65, s. 313
Pytania do refleksji
MODLITWA
Dziewico i Matko, Maryjo, Ty, któraś pod tchnieniem Ducha przyjęła Słowo życia w głębi Twej pokornej wiary, całkowicie oddana Odwiecznemu, pomóż nam wypowiedzieć nasze «tak» wobec pilnej potrzeby, jak nigdy dotąd naglącej, by wszędzie rozległa się Dobra Nowina o Jezusie.
Ty, napełniona obecnością Chrystusa, zaniosłaś radość Janowi Chrzcicielowi
i sprawiłaś, że rozradował się w łonie swej matki.
Ty, pełna wielkiej radości, opiewałaś cudowne dzieła Pańskie.
Ty, któraś stała wytrwale pod Krzyżem z niewzruszoną wiarą
i otrzymałaś radosną nowinę zmartwychwstania,
któraś zgromadziła uczniów w oczekiwaniu na Ducha Świętego,
by narodził się ewangelizujący Kościół.
Wyproś nam nowy zapał zmartwychwstałych w obecnych czasach,
by nieść wszystkim Ewangelię życia zwyciężającą śmierć.
Daj nam odwagę szukania nowych dróg, aby dotarł do wszystkich
dar piękna, które nie zaniknie.
Ty, Dziewico słuchania i kontemplacji, Matko miłości, Oblubienico wiecznych zaślubin,
wstawiaj się za Kościołem, którego jesteś najczystszą ikoną,
aby się nigdy nie zamykał i nie zatrzymywał
w swojej misji szerzenia Królestwa.
Gwiazdo nowej ewangelizacji, pomóż nam zajaśnieć świadectwem komunii,
służby, żarliwej i ofiarnej wiary, sprawiedliwości i miłości do ubogich,
aby radość Ewangelii dotarła aż po krańce ziemi
i żadne peryferie nie zostały pozbawione jej światła.
Matko żywej Ewangelii, źródło radości dla maluczkich,
módl się za nami.
Amen. Alleluja!
papież Franciszek, Evangelii gaudium 288
Drodzy Czytelnicy!
Przez prawie dwa lata (od września 2021 r.) wspólnie pogłębialiśmy myśl misyjną bł. o. Pawła Manny, zastanawialiśmy się nad naszym misyjnym zaangażowaniem i modliliśmy się za całe dzieło misyjne Kościoła.
Te krótkie biuletyny zaczęły powstawać z okazji roku jubileuszowego 150-lecia urodzin Błogosławionego i były kontynuowane z okazji roku 2022, roku wielkich jubileuszy PDM. Czas wszelkiego świętowania dobiegł końca, a tym samym to już ostatni numer naszych pomocy formacyjnych.
Powstało ich w sumie 30. To dość sporo zebranego tematycznie materiału z Dokumentów Kościoła oraz z pism bł. Pawła Manny. Można do tych treści powracać, wykorzystywać je, rozpowszechniać… Z całego serca bardzo dziękuję wszystkim tłumaczom, którzy wytrwale przez te dwa lata czynili powyższe teksty dostępnymi dla wszystkich posługujących się takimi językami, jak: angielski, włoski, hiszpański i portugalski.
Niech przykład o. Pawła i jego zaangażowanie w animację i formację misyjną będą dla nas wzorem i wsparciem. Czego sobie i Państwu życzę!
s. Monika Juszka RMI, Papieskie Dzieła Misyjne w Polsce
DO POBRANIA
Zobacz nasze inne aktualności