Pełny tekst pozdrowień
Serdecznie pozdrawiam polskich pielgrzymów, a szczególnie dzieci i młodzież, którzy przygotowują się do rozpoczęcia roku szkolnego. Wiele z nich będzie mogło się uczyć dzięki otrzymanym od Caritas Polska „tornistrom pełnym uśmiechu”, które trafią też do uchodźców z Ukrainy. Dzielcie się z potrzebującymi i uczcie się solidarności. Z serca wam błogosławię.
Streszczona katecheza w jęz. polskim (Beata Zajączkowska, Radio Watykańskie)
Drodzy bracia i siostry, niedawno obchodziliśmy uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Tym obrazem Dziewicy wziętej do nieba chciałbym zakończyć cykl katechez o starości. Teologia zawsze zastanawiała się nad relacją tego wyjątkowego „wniebowzięcia” do śmierci, której dogmat nie określa. Myślę, że jeszcze ważniejsze byłoby wyraźne zaznaczenie związku tej tajemnicy ze zmartwychwstaniem Syna, które otwiera drogę do zrodzenia życia dla nas wszystkich. Moglibyśmy powiedzieć, że jest to trochę jak ponowne narodzenie. Nie przypadkiem apostoł Paweł w tekście, który został odczytany na początku, mówi o bólach rodzenia. Tak jak zaraz po wyjściu z łona matki jesteśmy nadal nami, tym samym człowiekiem, który był w łonie matki, tak po śmierci rodzimy się do nieba, do przestrzeni Bożej, a jesteśmy nadal sobą, tymi, którzy chodzili po tej ziemi. Kiedy Pan Jezus mówi o królestwie Bożym, opisuje je jako ucztę weselną, jako święto z przyjaciółmi. Poważne potraktowanie tych słów pozwala naszej wrażliwości cieszyć się czynną i stwórczą miłością Boga, a także dostraja nas do niewyobrażalnego przeznaczenia życia, które siejemy. Zmartwychwstały Pan, nieprzypadkowo, czekając na Apostołów nad jeziorem, piecze rybę, a następnie im ją daje. Ten gest troskliwej miłości daje nam namiastkę tego, co nas czeka, gdy przeprawimy się na drugi brzeg. Tak, drodzy bracia i siostry, zwłaszcza wy, starsi, najlepsze w życiu jest jeszcze przed nami.
KAI/Watykan
Zobacz nasze inne aktualności