Pełny tekst pozdrowień:
Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów polskich. Życzę wam, aby okres wakacji był dla was czasem odpoczynku, ale również okazją do ożywienia więzi z Bogiem i z ludźmi. Nie zaniedbujcie codziennej modlitwy, uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii i dzielenia czasu z innymi. Kontemplujcie piękno stworzenia, wielbiąc miłość Stwórcy. Niech wam towarzyszy Jego błogosławieństwo.
Streszczona katecheza w języku polskim:
Drodzy Bracia i Siostry, w mowie pożegnalnej, odnotowanej przez św. Jana ewangelistę, Pan Jezus kieruje do uczniów słowa pocieszenia: „Niech się nie trwoży serce wasze” (14, 1); „Gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie” (14, 3).
Okres starości to szczególny czas oczekiwania na spełnienie tej obietnicy, czas, który zbliża nas i innych do królestwa Bożego. W jej perspektywie bardziej zrozumiała staje się obietnica prawdziwego przeznaczenia życia, którym jest miejsce przy Bożym stole, przebywanie w świecie Boga. Tu, na ziemi, odbywamy jedynie staż naszej egzystencji. Nasze istnienie, wzrastanie to czas inicjacji do życia, które w Bogu będzie miało swoje spełnienie. W starości poznajemy ostatecznie znaczenie czasu i ograniczenia miejsca, w jakich przeżywamy tę naszą inicjację. Dlatego jest ona wiarygodna, kiedy zachęca do radowania się z upływu czasu – nie jest to zagrożenie, lecz obietnica. Boży świat jest przestrzenią nieskończoną. Starość może stać się spełnioną „apologią” wiary, ukazując powody naszej nadziei. Jest etapem życia najbardziej odpowiednim do tego, by szerzyć radosną nowinę, że życie jest przygotowaniem do ostatecznego spełnienia. To, co najlepsze, ma dopiero przyjść!
KAI/Watykan
Zobacz nasze inne aktualności