Tajemnice Adwentu.

Czy wiecie, że nowy rok zaczyna się już 27 listopada? Nie, nie kalendarzowy, tylko LITURGICZNY, to znaczy rok życia Kościoła. Nie dzieli się na miesiące, ale na OKRESY LITURGICZNE, a pierwszym z nich jest ADWENT, który znany jest już od IV wieku!

Słowo „adwent” pochodzi z łaciny i oznacza przyjście, przybycie. To czas radosnego oczekiwania na narodziny Pana Jezusa, a dokładnie na Jego urodziny. Jak dobrze wiecie, Pan Jezus urodził się w Betlejem wiele, wiele lat temu, ale to wydarzenie było tak ważne dla całego świata, że pragniemy je wspominać co roku. To tak jak urodziny wasze czy waszych bliskich. Już raz się urodziliśmy, ale co roku to wspominamy i cieszymy się z tego. I tak jak do urodzin bliskiej osoby przygotowujemy się już wcześniej, szykując prezenty, piekąc tort i piorąc i prasując świąteczne ubranie, tak samo co roku przygotowujemy się do świąt Bożego Narodzenia. To jest właśnie ADWENT.

ADWENT to też czas przygotowania naszego serca na spotkanie z Panem Jezusem, kiedy przyjdzie na końcu czasów. Nie wiemy, kiedy to będzie, zatem chcemy być gotowi. To czas, który zachęca nas do czuwania. Czuwać, to znaczy mieć oczy i uszy otwarte na Pana Boga i drugiego człowieka.

Adwent kojarzy się z kilkoma symbolami obecnymi tylko w tym czasie. To kalendarz adwentowy (nasz znajdziecie w środku 6 numerze „Świata Misyjnego” lub w sklepiku https://misyjny-sklep.missio.pl/kalendarz-i-papieskie-intencje-modlitewne/1532-kalendarz-adwentowy-2022.html), lampion adwentowy, roratka i roraty odprawiane wcześnie rano ku czci Najświętszej Maryi Panny.

Jest też oczywiście WIENIEC ADWENTOWY z CZTEREMA ŚWIECAMI. Wieniec jest okrągły, bo tak jak koło nie ma początku i końca, tak i Pan Bóg istnieje od zawsze i jest wieczny. To również symbol wspólnoty Kościoła, która razem czeka na Jezusa. Wieniec adwentowy można zrobić samemu i zawiesić w domu. Przygotowuje się go z gałązek świerku lub jodły, więc jest zielony, a kolor ten oznacza życie wieczne i nadzieję, że na świat ma przyjść Mesjasz, który pokona ciemność, zło i śmierć. Czerwone wstążki w wieńcu symbolizują miłość Boga, najpełniej objawiającą się w narodzeniu Syna Bożego, który stał się człowiekiem.

Cztery świece ustawiane w środku wieńca to natomiast symbol czasu, przez jaki trwa Adwent, czyli cztery niedziele. Zapalamy je kolejno każdej kolejnej niedzieli adwentowej. Świece mają swoje nazwy, dzięki czemu przez cały adwentowy tydzień kierują nasze myśli i serca na konkretne zagadnienia związane z czasem oczekiwania.

„Świeca Proroka” (Świeca Nadziei) – zapalana w I niedzielę Adwentu, symbolizuje proroków, którzy zapowiedzieli przyjście Mesjasza.

„Świeca Betlejem” (Świeca Pokoju) – zapalana w II niedzielę Adwentu na pamiątkę miejsca, w którym narodził się Zbawiciel.

„Świeca Pasterzy” (Świeca Radości) – zapalana w III niedzielę Adwentu, przypomina pasterzy, którzy jako pierwsi ujrzeli Jezusa i ogłosili światu „radosną nowinę”. Niedziela ta nosi nazwę Gaudete („Radujcie się”), dlatego świeca ma radosny, różowy kolor.

„Świeca Aniołów” (Świeca Miłości) – zapalana w IV niedzielę Adwentu, symbolizuje aniołów, którzy objawili się pasterzom w grocie betlejemskiej, ogłaszając im narodziny Dzieciątka Jezus.