6 maja 2024

Konspekt lekcji religii lub katechezy parafialnej DKDM

Bardzo ważne jest dobre przygotowania wydarzenia Dzieci Komunijne Dzieciom Misji. Jednym z elementów takiego przygotowania jest przeprowadzenie zajęć z dziećmi, na których zostanie wyjaśniony temat roku oraz sens Dnia Misyjnego w Białym Tygodniu.

Zachęcamy do zapoznania się z poniższym konspektem. Mamy nadzieję, że będzie on przydatną pomocą w przeprowadzeniu zajęć. Konspekt przewidziany jest na dwie jednostki lekcyjne.

Temat zajęć: „UCZESTNICZĘ WE WSPÓLNOCIE KOŚCIOŁA”

Potrzebne pomoce: Obrazki „Dzieci Komunijne Dzieciom Misji” – po jednym dla każdego dziecka, plakat akcji, spot Dzieci Komunijne Dzieciom Misji i telewizor lub rzutnik do wyświetlenia, piosenka Kościół to nie tylko dom odtworzona lub zaśpiewana, wydrukowane obrazki, zdjęcia i teksty z załączników.

Przebieg zajęć

1. Modlitwa wprowadzająca

2. Czynności organizacyjne – sprawdzenie listy obecności i pracy domowej.

3. Wprowadzenie.

Trudny temat dzisiaj przed nami. Napiszę go na tablicy: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”. Słowo „Kościół” już znacie. Wiecie też, dlaczego napisałam ten wyraz dużą literą. Przypomnijcie mi, co oznacza? A gdybym napisała małą literą, co by ten sam wyraz znaczył? Świetnie! Macie bardzo dobrą pamięć! Kościół pisany dużą literą oznacza ludzi wierzących w Pana Jezusa i kochających Go. W nagrodę, że tak dobrze odpowiedzieliście, mam dla was piosenkę!

4. Pierwszy raz śpiewany samodzielnie lub odtwarzamy uczniom piosenkę Kościół to nie tylko dom. Można wykorzystać poniższe nagrania.

5. Rozdajemy dzieciom teksty piosenki (załącznik 1) i raz jeszcze śpiewamy lub odtwarzamy, prosząc, żeby dzieci śledziły tekst uważnie, ale jeszcze nie śpiewały. Trzeci raz śpiewamy lub odtwarzamy, prosząc dzieci, żeby zaśpiewały razem z nami.

KOŚCIÓŁ TO NIE TYLKO DOM

D A fis h e

1. Kościół to nie tylko dom z kamieni i złota.

A fis h e G A

Kościół żywy i prawdziwy, to jest serc wspólnota:

D h e A fis h e A G D

jedno serce, jedna dusza to jest serc wspólnota.

2. Gdzie się zbierze dwóch lub trzech, dobro mając na celu,

tam przebywa Chrystus żywy, tworząc jedność z wielu.

Jedno serce, jedną duszę, tworząc jedność z wielu.

3. Kto się dzieli tym, co ma, z potrzebującymi,

ten wypełnia Ewangelię, niebo czyni z ziemi.

Jedno serce, jedną duszę niebo czyni z ziemi.

6. Świetnie! Bardzo ładnie zaśpiewaliście. I wiecie już, że Kościół pisany dużą literą to wspólnota. Zaznaczcie, proszę, na kolorowo wszystkie słowa KOŚCIÓŁ i WSPÓLNOTA w teście naszej piosenki.

Wiecie, co to jest Kościół, ale czy wiecie, co to jest wspólnota? Pomoże wam druga zwrotka piosenki. Przeczytajcie ją bardzo uważnie, każdy sam, po cichutku. Co to jest waszym zdaniem WSPÓLNOTA?

Spontaniczne wypowiedzi dzieci.

Bardzo dobrze! Wspólnota jest wtedy, kiedy jest więcej niż jedna osoba. Kiedy jest się razem. A Kościół to taka wyjątkowa wspólnota, w której jest też sam Pan Jezus.

Czy ktoś z was widział kiedyś Pana Jezusa w Kościele albo w kościele?

Prowadzimy z dziećmi rozmowę kierowaną, przypominając im o obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, w słowie Bożym, we wspólnocie wiernych w czasie liturgii, w osobie kapłana sprawującego Eucharystię. Pomocą w rozmowie służą zdjęcia z załącznika 2.

7. Mówimy dzisiaj o wspólnocie i o Kościele. Przypomnijcie mi przez jakie „ó” piszemy obydwa te słowa? Świetnie! Przez „ó” zamknięte, czyli z kreską. Wiedząc o tym, na pewno nie zrobicie teraz błędu, zapisując dzisiejszy temat w zeszytach. Otwórzcie, proszę, zeszyty i przepiszcie z tablicy temat dzisiejszej lekcji: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”. Pod tematem wklejcie tekst piosenki.

8. Jest w dzisiejszym temacie jeszcze jedno trudne słowo: „UCZESTNICZYĆ„. Czy ktoś z was wie, co to znaczy?

Spontaniczne wypowiedzi dzieci.

Zaraz sprawdzimy, czy macie rację.

Porozkładam zaraz w różnych miejscach sali duuuuuże litery. Każda z tych liter rozpoczyna jakiś wyraz czy wyrażenie. Dobierzcie się w pary, tak jak siedzicie w ławkach, i za chwile każda para wylosuje resztę tekstu. To znaczy, jedno słowo lub wyrażenie, któremu… brakuje pierwszej literki… Będziecie mieć bardzo trudne zadanie! Trzeba odnaleźć w sali brakującą pierwsza literkę i stanąć przy niej. Zadanie będzie tym trudniejsze, że trzeba to zrobić w idealnej ciszy… Ciekawe, czy wam się uda?! Uwaga! Start!

Nauczyciel rozkłada w sali duże litery (załącznik 3), dzieli uczniów tak, aby było 12 osób lub 12 par czy grup. Każdej rozdaje jeden z 12 wydruków z synonimami słowa „uczestniczyć” (załącznik 3). Dzieci odnajdują brakujące litery.

Zadanie powinno być wykonane następująco:

U dział brać

C hętnie coś robić

Z aangażować się

E kstra! Super w tym być!

S tartować

T worzyć

N ie być samemu

I interesować się

C ieszyć się

Z apisać się

Y yyyyyy… Nic tu nie mamy, tylko Y

Ć wiczyć aktywnie

9. Jesteście bardzo zdolni! Znaleźliście brakujące literki! Dowiedzmy się teraz wszyscy, co to znaczy UCZESTNICZYĆ.

Nauczyciel „wywołuje” po kolei litery słowa „uczestniczyć”, a uczniowie, którzy odnaleźli dokończenie, dopowiadają całość wyrażenia. Przy każdej wypowiedzi nauczyciel upewnia się, czy uczniowie wiedzą, co to znaczy, i jeśli trzeba, bardzo krótko tłumaczy. Po każdej wypowiedzi powtarzamy wszyscy razem, dodając jakiś element „pokazu” – mimiki lub gestu. Na przykład:

U dział brać – składamy razem dłonie wszystkich obecnych jedna na drugą;

C hętnie coś robić – pokazujemy radość, chęć robienia czegoś;

Z aangażować się – robimy krok do przodu, „wchodząc w to”;

E kstra! Super w tym być! – pokazujemy kciukiem w górę, jak jest ekstra;

S tartować – udajemy w miejscu, że startujemy do biegu;

T worzyć – pokazujemy gestem, jak coś budujemy, malujemy, lepimy itp.;

N ie być samemu – przybijamy „piątki” lub „żółwiki” z osobami obok nas;

I interesować się – robimy „wielkie oczy” i przyglądamy się kolegom i koleżankom z zainteresowaniem;

C ieszyć się – cieszymy się całymi sobą;

Z apisać się – pokazujemy gestem, że coś podpisujemy;

Y yyyyyy…. – Nic tu nie mamy, tylko Y J – mówmy głośne i wyraźne YYYYYY;

Ć wiczyć aktywnie – ćwiczymy pajacyki lub przysiady.

10. Wielkie brawa dla was! Zasłużyliście na nagrodę! Wróćcie na miejsca i zaśpiewamy naszą piosenkę.

Tutaj powinien nastąpić koniec pierwszej jednostki lekcyjnej. Jeśli tak będzie, nauczyciel dziękuje dzieciom za lekcję. Powtarza znaczenia słów: KOŚCIÓŁ, WSPÓLNOTA, UCZESTNICZYĆ. Zapowiada, że to jeszcze nie koniec, a co będzie dalej, dowiemy się na następnej lekcji.

Piosenka jest wtedy modlitwą na zakończenie lekcji.

**Drugą jednostkę lekcyjną, po modlitwie piosenką Kościół to nie tylko dom oraz czynnościach organizacyjnych, nauczyciel rozpoczyna od powtórzenia:**

11. Pięknie zaśpiewaliście! Ale potrzebuję waszej pomocy, żebyście mi przypomnieli, co znaczy „Kościół”, jeśli piszemy go dużą literą? A co to znaczy „wspólnota”? Wszyscy razem przypomnijmy sobie, co to znaczy „uczestniczyć”.

Nauczyciel kolejno przypina do tablicy (w pionie) litery słowa UCZESTNICZYĆ, a później (w poziomie) uzupełnia je, tak jak w punkcie 8. Powtarzamy też z dziećmi zabawę z punktu 9. Powstały akrostych potrzebny będzie przez całą lekcję, dlatego umieszczamy go w widocznym miejscu.

12. Skoro wiecie już, że wspólnota Kościoła to ludzie wierzący w Pana Jezusa i kochający Go, to jak myślicie, czy wspólnota Kościoła jest tylko w naszej parafii? Tylko w naszym mieście? Tylko w naszym kraju? Tylko na naszym kontynencie? A jak nazywa się nasza parafia? A nasz kraj? A jak nasz kontynent? A gdzie jest wspólnota Kościoła? Macie rację! Jest na CAŁYM ŚWIECIE! Zobaczcie.

13. Nauczyciel pokazuje uczniom plakat DZIECI KOMUNIJNE DZIECIOM MISJI 2024 (załącznik 4 lub do kupienia na: https://misyjny-sklep.missio.pl/) i tłumaczy, pokazując poszczególne elementy, o których mówi.

Pan Jezus tak bardzo ukochał cały świat i każdego człowieka, że właśnie dlatego założył Kościół i chciał w nim z nami zostać pod postacią chleba i wina, to znaczy we Mszy Świętej i w Komunii Świętej. Ukochał cały świat! Dlatego tak jak wy przygotowujecie się do Pierwszej Komunii Świętej w naszej parafii, w naszym mieście i w naszym kraju, tak samo przygotowują się do Pierwszej Komunii Świętej wasi koledzy i koleżanki na całym świecie. Spójrzcie. Nauczyciel pokazuje uczniom zdjęcia z załącznika 5.

Nawet kiedy w różnych częściach świata ludzie mają trochę inny kolor skóry albo inny kształt oczu, budują domy i szkoły, które inaczej wyglądają, mówią innymi językami niż polski… to Pan Jezus jest zawsze ten sam. I tak samo ich kocha. I wszystkie te osoby mówią do Boga: „OJCZE NASZ”. Czy jeśli my mówimy do Pana Boga „OJCZE NASZ” i inni ludzie w dalekich krajach też mówią „OJCZE NASZ”, to jesteśmy dla siebie zupełnie obcy, czy Ktoś i coś nas łączy? Macie rację! Jeśli różni ludzie mówią do jednej i tej samej osoby „OJCZE”, nie mogą być sobie obcy. Łączy nas Pan Bóg i wiara w Niego. Dlatego Kościół jest wspólnotą i rodziną. A wszyscy ludzie to nasi bracia i nasze siostry.

Pomódlmy się za naszych bliskich w rodzinie Kościoła razem z ojcem Lucienem. On pomodli się w języku lingala, a każdy z nas, po cichu, w sercu i myślach, będzie się modlił po polsku.

Jak przyjrzycie się dokładnie zdjęciom, które wam pokazałam, to zobaczycie, że chociaż te dzieciaki są bardzo radosne, to nie mają takich pięknych ubrań jak wy, zabawek, szkoły, a czasem nawet nie mają lekarstw albo jedzenia. To nie ich wina, że urodziły się w kraju, gdzie np. jest bardzo mało deszczu, jest susza i dlatego brakuje wody do picia i nic nie rośnie, nie ma co jeść. Albo że lekarstwa są tak bardzo, bardzo drogie, że ich rodziców nie stać na ich kupno. Albo że brakuje nauczycieli i dlatego szkół jest tak mało, że żeby znaleźć szkołę, trzeba iść pieszo kilka kilometrów. Albo że praca na polu jest bardzo trudna i żeby było choć trochę jedzenia, musi pracować cała rodzina, nawet dzieci, i dlatego nie mają czasu na zabawę ani naukę… To nie jest ich wina. Tak samo jak nie jest naszą zasługą, że urodziliśmy się w kraju, gdzie mamy jedzenie, ubranie, piękną szkołę… Warto o tym pamiętać i umieć dziękować za to, co mamy…

14. Krótka spontaniczna modlitwa dziękczynienia. Uczniowie mówią, za co lub za kogo chcą podziękować, i wszyscy odpowiadamy: „Dziękujemy, Panie Jezu!”.

15. W rodzinie jest tak, że jak ktoś lepiej się czuje, to stara się pocieszać innych. Jak ma czegoś więcej, to dzieli się z tymi, którzy mają mniej. W rodzinie ludzie sobie pomagają. Otwórzcie teraz zeszyty i do poprzedniej lekcji dopiszcie dzisiejszą datę. Spójrzcie na trzecią zwrotkę piosenki z ostatniej lekcji! Dzielenie się z innymi to głoszenie Ewangelii! To bycie misjonarzami! Pokolorujcie pierwszą linijkę trzeciej zwrotki. Przeczytajmy ją razem trzy razy!

Zobaczcie, jak Zuzia głosiła Ewangelię i została misjonarką! Jak pomogła, podejmując zadanie DZIECI KOMUNIJNE DZIECIOM MISJI.

Oglądamy spot Dzieci Komunijne Dzieciom Misji.

Nauczyciel krótko omawia z uczniami obejrzany filmik, podkreślając, że Zuzia pomogła MODLITWĄ i DROBNĄ OFIARĄ PIENIĘŻNĄ (częścią, małą częścią swoich prezentów). Dzięki temu Zuzia mogła powiedzieć, że jest MISJONARKĄ. Podkreślamy też, że zrobiła to za zgodą rodziców.

16. Myślicie, że my też możemy pomóc naszym braciom i siostrom na świecie? Zobaczmy, w jaki sposób!

Nauczyciel powraca do akrostychu UCZESTNICZYĆ i pokazując kolejne wyrażenia, zadaje uczniom pytania:

U dział brać – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, jak weźmiemy udział w akcji DZIECI KOMUNIJNE DZIECIOM MISJI?

C hętnie coś robić – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, jeśli chętnie będziemy się modlić za dzieci na świecie i za misjonarzy?

Z aangażować się – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, jeśli zaangażujemy się w Białym Tygodniu w modlitwę za misje?

E kstra! Super w tym być! – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, jeśli będziemy się cieszyć, że należymy do Kościoła i jesteśmy w nim?

S tartować – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, jeśli już dzisiaj „wystartujemy” z modlitwą za misje?

T worzyć – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, jeśli stworzymy, narysujemy kartki z modlitwą za dzieci na misjach i za misjonarzy?

N ie być samemu – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, jeśli będziemy pamiętać, że nie jesteśmy sami i Kościół jest na całym świecie?

I interesować się – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, jeśli będziemy się interesować misjami, np. czytając „Świat Misyjny”?

C ieszyć się – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, kiedy będziemy się cieszyć z tego, co mamy, i nie będziemy marudzić?

Z apisać się – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, kiedy zapiszemy się do Ogniska Misyjnego?

Y yyyyyy…. – Nic tu nie mamy, tylko Y J.

Ć wiczyć aktywnie – Czy pomożemy i będziemy misjonarzami, kiedy będziemy się ćwiczyć w dziękowaniu zamiast narzekania?

Wielkie brawa dla was! Świetnie odpowiedzieliście na wszystkie pytania!

Spójrzcie raz jeszcze na plakat – Pan Jezus bardzo mocno ukochał każdego człowieka na całym świecie. Dlatego założył wspólnotę Kościoła, żeby ludzie sobie wzajemnie pomagali, przede wszystkim modlitwą. Zaprasza nas, żebyśmy byli Jego uczniami, to znaczy MISJONARZAMI, i modlitwą, i ewentualną dobrowolną ofiarą pomagali naszym braciom i naszym siostrom na całym świecie.

17. Teraz powycinajcie elementy, które dla was przygotowałam (załącznik 6).

Kiedy uczniowie mają już wycięte elementy: Jezusa, świat i Kościół, nauczyciel prosi o wklejanie ich do zeszytu, tak jak na plakacie, czyli najpierw Jezus, na Nim, w Jego objęciach świat, a na kuli ziemskiej Kościół.

Po wklejeniu wszystkich elementów rysujemy strzałki i podpisujemy (nauczyciel na tablicy przy plakacie – uczniowie w zeszytach):

– strzałka od Jezusa – Jezus, głowa Kościoła;

– strzałka od kuli ziemskiej – cały świat ukochany przez Boga;

– strzałka od Kościoła – wspólnota Kościoła;

– strzałka od ołtarza – Eucharystia – taka sama na całym świecie.

18. Nauczyciel rozdaje uczniom kopertki komunijne z obrazkami (do nabycia https://misyjny-sklep.missio.pl/), tłumacząc:

Niedługo wasza Pierwsza Komunia Święta. Wyjątkowa okazja do tego, żeby podzielić się z braćmi i siostrami na całym świecie radością z przyjęcia Pana Jezusa w Komunii Świętej, modlitwą i ewentualną ofiarą. Jednego dnia w Białym Tygodniu będziemy się szczególnie modlić za misjonarzy i naszych braci i nasze siostry na misjach. Będziemy się modlić tymi słowami, które widzicie na obrazkach. Dlatego te obrazki zostawcie dla siebie, żebyście mogli się modlić nawet po Komunii i poza budynkiem kościoła.

Jeśli będziecie chcieli i rodzice wam pozwolą, do koperty możecie włożyć jakąś drobną część pieniążków, które dostaniecie w prezencie na Komunię. Jeśli nie będziecie mogli dać pieniążków, to się nie martwcie. Narysujcie tam, jak się modlicie za misjonarzy, i ten rysunek włóżcie do koperty. Koniecznie je później zaklejcie, żeby nie było wiadomo, co jest w środku! Te kopertki przyniesiecie Panu Jezusowi do ołtarza w Dniu Misyjnym w Białym Tygodniu. Ja to wszystko wytłumaczę też waszym rodzicom na spotkaniu przed Komunią.

UWAGA! – Przede wszystkim sens akcji należy wytłumaczyć rodzicom! Warto skorzystać z materiałów przygotowanych przez Papieskie Dzieła Misyjne i informacji na https://missio.org.pl/dzieci-komunijne-dzieciom-misji/.

Zawsze podkreślamy, że najważniejsza jest w tym dniu modlitwa i ofiarowanie Komunii Świętej. Ofiara materialna nie jest konieczna i jest zawsze dobrowolna.

19. Na zakończenie pomódlmy się za wszystkie dzieci świata i za misjonarzy słowami modlitwy Zdrowaś Maryjo i słowami naszej piosenki.

s. Monika Juszka RMI, PDM