4 maja 2022

Historia, charyzmat i duchowość Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci.

Dokładnie 3 maja 1922 r. został podpisany przez Piusa XI dokument uznający Dzieło Rozkrzewiania Wiary, Dzieło św. Piotra Apostoła i Dzieło Misyjne Dzieci za PAPIESKIE. W 100-lecie tego wydarzenia ponad 70 osób z całego świata zaangażowanych w animację i współpracę misyjną najmłodszych spotkało się on-line, aby pogłębić historię, charyzmat i duchowość PDMD. Polskę reprezentowali ks. Maciej Będziński, dyrektor krajowy PDM, i s. Monika Juszka RMI, sekretarz krajowy PDMD.

Spotkanie zostało zorganizowane przez s. Robertę Tremarelli, sekretarz generalną PDMD, która zaprosiła do współpracy pana Rafaela Santosa i ks. Juana Carlosa Carvajala z PDM w Hiszpanii. Obydwaj prelegenci przypomnieli uczestnikom spotkania najważniejsze kwestie związane z Papieskim Dziełem Misyjnym Dzieci.

Pan Rafael Santos podkreślił, że Dzieło Misyjne Dzieci powstało niemal 100 lat przed innymi międzynarodowymi organizacjami poświęconymi pomocy dzieciom, takimi jak UNICEF. Ponadto od samego początku motywem przewodnim Dzieła było pragnienie, żeby to DZIECI POMAGAŁY DZIECIOM. Wielokrotnie przypomniano w czasie spotkania, że w PDMD to dzieci są protagonistami, aktywnymi podmiotami formacji i animacji misyjnej, to one pomagają swoim rówieśnikom. Dzięki zaangażowaniu dziecka w PDMD wzrasta jego osobista relacja z Jezusem i jego wiara, ale również, zgodnie ze słowami Jana Pawła II zapisanymi w Redemptoris missio, „wiara umacnia się, gdy jest przekazywana”. Zatem dzieci formujące się w PDMD są jednocześnie krzewicielami wiary w swoich środowiskach, szkołach, rodzinach oraz na krańcach świata poprzez pomoc modlitewną i materialną rówieśnikom na terytoriach misyjnych.

Określenie „papieskie”, jak zaznaczył pan Rafael Santos, nie jest tylko „ozdobnym dodatkiem”. Jest urzędowym potwierdzeniem tego, że Dzieło to należy bezpośrednio do Ojca Świętego i podlega Stolicy Apostolskiej oraz że jest oficjalnym narzędziem Kościoła w ewangelizacji świata.

Ks. Juan Carlos ukazał charyzmat i duchowość Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. Wyjaśnił, że charyzmat to zawsze dar Ducha Świętego. Tego samego Ducha, który poruszył serca i umysły czterech założycieli poszczególnych Dzieł Misyjnych. Zatem charyzmat Dzieła Dzieci, choć specyficzny w swojej oryginalności, wpisuje się w całość charyzmatu papieskich Dzieł Misyjnych, którym jest formacja, animacja i współpraca misyjna wszystkich ochrzczonych.

Tym, co nadaje specyficzny wymiar charyzmatowi PDMD, jest zdaniem ks. Juana Carlosa dziecięctwo Jezusa. Prelegent przypomniał, że Dzieło Dzieci zostało powierzone opiece Dzieciątka Jezus i ten fakt jest fundamentem całego istnienia Dzieła. Jezus, Syn Boży, stał się człowiekiem i zamieszkał pośród nas. Stał się jednym z nas. Przyszedł na świat jako dziecko i najlepiej pokazał przez to, co to znaczy być dzieckiem. Pokazał nam tym samym, jak niezmiernie ważne jest synowskie zawierzenie Bogu Ojcu oraz jak ważne dla Niego są dzieci.

Uznanie tych prawd prowadzi rodziców, wychowawców i animatorów PDMD do właściwego traktowania powierzonych im wychowanków. „Gdy czytamy w Ewangelii fragment, gdzie Jezus mówi: «pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie» – podkreślił ks. Carvajal – to nie ma tam słów: «przyprowadźcie» lub «przynieście» dzieci do mnie. Zadaniem animatorów PDMD nie jest «robienie wszystkiego za dzieci», a jedynie pokazywanie im drogi do Jezusa”. Zdaniem prelegenta dobry animator to osoba, która sama patrzy na Jezusa i wraz z Nim stara się zrozumieć, co przeżywają dzieci. Później staje się świadkiem tego doświadczenia wobec swoich podopiecznych, tak by i oni nauczyli się wpatrywać w Jezusa, poznali, czym żyją dzieci świata, i zapragnęli być dla nich świadkami i pomocnikami. Ten wymiar świadectwa czyni z PDMD narzędzie wychowania i jest doskonałą pomocą dla wszelkich inicjatyw wychowawczych opartych na chrześcijańskich wartościach.

Charyzmat przekłada się zawsze na konkrety w przeżywanej duchowości. Pan Rafael Santos pokazał, że duchowość ognisk misyjnych PDMD jest duchowością chrystologiczną i sakramentalną. Pomysł założenia Dzieła Dzieci narodził się w sercu bpa Karola de Forbin-Jansona, gdy dowiedział się on, że wiele dzieci w Chinach umierało bez chrztu. Zapragnął temu zaradzić. To pokazuje jak ważny jest sakrament chrztu świętego i jak mocno związany jest z misjami i ewangelizacją. To właśnie z naszego chrztu świętego wypływa konieczność i potrzeba działalności i duchowości misyjnej. Odwołując się do słów papieża Franciszka, prelegent przypomniał, że nie ma rozdziału pomiędzy byciem uczniem Chrystusa a misjonarzem. Nie ma dwóch duchowości: sakramentalnej eklezjalnej oraz misyjnej. Jest tylko jedna duchowość uczniów- misjonarzy, dlatego też każdy ochrzczony jest z samego faktu chrztu świadkiem i misjonarzem Chrystusa, również dzieci.

Dzieci należące do PDMD realizują swoją misję poprzez formację, animację, modlitwę, ofiary duchowe i materialne. Dzięki formacji i animacji dzieci czują się dziećmi Bożymi oraz odkrywają, że mają braci i siostry na całym świecie, bo wszyscy jesteśmy dziećmi jednego Boga. Ofiary duchowe to dobrowolna rezygnacja z tego, co miłe, osobiste, przyjemne. Uczą otwarcia na drugiego człowieka i włączają w Jezusową tajemnicę pełnienia woli Ojca. „Co do ofiar materialnych – podkreślił pan Rafael Santos – trzeba pamiętać, że Kościół to nie organizacja humanitarna. Naszym zdaniem jest przede wszystkim ewangelizacja. Zatem drobne ofiary materialne składane przez dzieci z PDMD nie są najważniejsze. Nie chodzi o «składki materialne» ani tym bardziej o ich wysokość. Dzieci z ognisk misyjnych ofiarują przede wszystkim same siebie, aby pomóc rówieśnikom na całym świecie i przyczyniają się tym do szerzenia Królestwa Bożego”.

Dziękujemy s. Robercie i prelegentom za umocnienie nas w posłudze ewangelizacji świata i we współpracy z Ojcem Świętym według duchowości Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. Dziękujemy wszystkim animatorom i współpracownikom Papieskich Dzieł Misyjnych. Razem już od 100 lat budzimy do misji i oby tak było przez kolejne 100 lat!