Dziecko świadkiem Chrystusa.

Dzieci nie są „małe i bezsilne”. Mają moc poruszania serc dorosłych. Są świadkami, uczniami – misjonarzami.

Wśród wielu organizacji pomagającym najmłodszym jest również ta wyjątkowa – Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci. Tu dzieci do 14 roku życia, zgromadzone w Ogniskach Misyjnych, wspierają swoich rówieśników codzienną modlitwa i drobną ofiara materialną.

Kolejna wyjątkowość tego Dzieła wywodzi się stąd, że powstało ono niemal sto lat wcześniej niż pierwsze świeckie organizacje światowe, które zainteresowały się losem dzieci świata.

Wreszcie docenił je sam papież i dokładnie sto lat temu, w 1922 roku, nazwał „papieskim” czyniąc tym samym dzieci swoimi współpracownikami w dziele ewangelizacji świata. Papież Franciszek nazwał dzieci z PDMD „prawdziwymi misjonarzami i świadkami braterstwa i solidarności w świecie”.

Dzieło Misyjne Dzieci powstało w połowie XIX wieku. Francuski biskup Karol de Forbin-Janson postanowił zaangażować najmłodszych do pomocy dzieciom w Chinach. Miały one codziennie modlić się za misjonarzy i swoich rówieśników w krajach misyjnych, a raz w tygodniu ze swojego kieszonkowego odkładać równowartość jednej bułki. Ich pierwsze ofiary materialne przeznaczone były na wykup dzieci niewolników.

Dzieło to przetrwało i rozrosło się na cały świat. Jest dziś obecne w 120 krajach. Jest szkołą solidarności duchowej i materialnej, wobec wszystkich dzieci świata. Dzieci z Ognisk Misyjnych niosą pomoc swoim rówieśnikom i misjonarzom przez modlitwę, drobne wyrzeczenia, świadectwo życia i jedną złotówkę miesięcznie ofiarowaną dla najmłodszych barci i sióstr na krańcach świata. Może się wydawać, że jedna złotówka miesięcznie to niewiele. Ale pomnożona przez setki tysięcy dzieci należących do PDMD, pozwala rocznie, tylko dzieciom z Polski, wesprzeć realizację około stu misyjnych projektów. Pomaga w dożywianiu, wybudowaniu szkoły, przedszkola, domu dziecka, zakupu zabawek, lekarstw czy przyborów szkolnych. A są jeszcze dzieci w innych krajach, które też pomagają.

Dzieci są wspaniałymi współpracownikami Ojca Świętego w ewangelizacji świata i doskonałymi świadkami Chrystusa. W jaki sposób? Zobaczcie sami!

„Dziecko może być świadkiem Chrystusa, będąc radosnym i rozdając swój uśmiech. W ten sposób rozwesela innych i przekonuje o Bożej Miłości”.

„Kiedy, tak jak Pan Jezus, gdy był dzieckiem, jest posłuszne swoim rodzicom i miłe dla rodzeństwa i kolegów w szkole i jeśli daje dobry przykład swoim rówieśnikom, świadczy o Jego miłości”.

„Każde dziecko ma wrażliwe serce i chętnie pomaga słabszym, a tym samym jest świadkiem Chrystusa”.

„Dzieci są świadkami Chrystusa, jeżeli odpowiedzialnie wypełniają swoje obowiązki zarówno domowe, jak i szkolne”.

Dziecko daje świadectwo o Chrystusie, kiedy potrafi cieszyć się z tego, co ma, a nie oczekuje rzeczy wielkich i drogich. Pan Jezus urodził się w ubogiej stajence, wzrastał w mało zamożnej rodzinie”.

„Dziecko jest świadkiem Chrystusa, gdy służy do Mszy św. jako ministrant, a także wtedy, kiedy mimo brzydkiej pogody idzie na niedzielną Mszę św.”

„Również chorobę dziecko może wykorzystać, by świadczyć o Chrystusie, jeżeli znosi ją cierpliwie i ofiarowuje swoje cierpienie Jezusowi”.

(Wypowiedzi dzieci z Ogniska Misyjnego w Chróścicach zebrała s. Nikola Bednarek).