W listopadzie br. mija sto lat od promulgacji listu apostolskiego Maximum illud. Papież Benedykt XV dokonując refleksji nad dramatycznymi wydarzeniami I wojny światowej zdecydowanie zaznaczył, że dzieło misyjne ad gentes musi być wolne od wszelkich naleciałości kolonialnych, ekspansjonistycznych i nacjonalistycznych. Pisał, że „Kościół Boży jest powszechny i nie jest obcy żadnemu ludowi ani narodowi” (Benedykt XV, List apostolski Maximum illud, 30 listopada 1919: Breviarium missionum t. 1, ATK, Warszawa 1979, s. 200-216).
Nawiązując do tego ważnego misyjnego dokumentu i podejmując wskazania swego poprzednika, papież Franciszek ogłosił październik 2019 roku Nadzwyczajnym Miesiącem Misyjnym. Zapowiadając ten wyjątkowy czas, napisał: „List apostolski Maximum illud zachęcał, z duchem proroczym i ewangeliczną odwagą, aby wyjść poza granice narodów, żeby dawać świadectwo o zbawczej woli Boga poprzez powszechną misję Kościoła. Zbliżające się stulecie jego opublikowania niech będzie bodźcem do przezwyciężenia powracającej pokusy, która czai się za wszelką introwersją kościelną, za wszelkim zamknięciem w swoich bezpiecznych granicach, za każdą formą pesymizmu duszpasterskiego, za wszelką bezpłodną tęsknotą za przeszłością, abyśmy mogli się otworzyć na radosną nowość Ewangelii” (List Ojca Świętego Franciszka z okazji stulecia ogłoszenia Listu apostolskiego Maximum illud, Watykan, 22 października 2017 roku). Tym samym papież Franciszek po raz kolejny zdecydowanie przypomniał całemu Kościołowi, że fundamentem jego istnienia i działalności jest ewangelizacja. Potwierdził zarazem apel, który zawarł wcześniej w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium:
„Bądźmy we wszystkich regionach ziemi w «permanentnym stanie misji». Nie bójmy się podejmować, z ufnością w Bogu i wielką odwagą «opcji misyjnej», zdolnej przemienić wszystko, aby zwyczaje, style, rozkład zajęć, język i wszystkie struktury kościelne stały się odpowiednią drogą bardziej dla ewangelizowania współczesnego świata, niż do zachowania stanu rzeczy” (EG 27).
Zapraszając cały Kościół, aby z nową gorliwością i radością rozeznał potrzeby oraz podjął dzieło misyjne, papież Franciszek wskazał cztery płaszczyzny, na których powinna dokonać się ta refleksja i działanie:
1. Osobiste spotkanie z Jezusem Chrystusem żyjącym w swoim Kościele: Eucharystia, słowo Boże, modlitwa osobista i wspólnotowa.
2. Świadectwo świętych, męczenników na misjach i wyznawców wiary, którzy reprezentują Kościoły na całym świecie. 3. Formacja biblijna, katechetyczna, duchowa i teologiczna dotycząca missio ad gentes.
4. Miłość misyjna jako materialne wsparcie ogromnego dzieła ewangelizacji, missio ad gentes i chrześcijańskiej formacji w Kościołach będących w największej potrzebie.
Jednocześnie papież Franciszek wskazał, jakie nadzieje i oczekiwania wiąże z Nadzwyczajnym Miesiącem Misyjnym. Pisał, że pragnie, aby wszystkim wiernym naprawdę leżało na sercu głoszenie Ewangelii i przekształcenie ich wspólnot w rzeczywistości misyjne i ewangelizacyjne oraz aby rozwinęło się umiłowanie misji, stanowiących wyraz miłości do Jezusa, ale jednocześnie miłości do Jego ludu (por. RMis 268).
Z tego powodu Kongregacja Ewangelizacji Narodów i Papieskie Dzieła Misyjne, we współpracy z Kościołami lokalnymi, podjęły wiele działań, aby w pełni wykorzystać zarówno czas przygotowań, jak i czas samego misyjnego października. Jednym z owoców tej misyjnej współpracy jest szereg opracowań misjologicznych stanowiącym syntetyczne ujęcie podstawowych zagadnień dotyczących dzieła misyjnego ad gentes. Mają one stanowić inspirację do dalszych refleksji, analiz, dyskusji i opracowań, aby rzeczywiście owocnie przeżyć Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny i ożywić nowym duchem i radością codzienną działalność w ramach animacji, formacji i misyjnej współpracy.
Przekazując to opracowanie, mamy nadzieję, że pomogą one nam wszystkim właściwie odczytać potrzebę, sens i cel Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego. Niech naszej refleksji i codziennej pracy misyjnej i misjologicznej przyświeca hasło tego nadzwyczajnego wydarzenia: Ochrzczeni i posłani. Kościół Chrystusa z misją w świecie.
Ks. dr Tomasz Atłas dyrektor krajowy PDM zastępca red. naczelnego
Ks. Fabrizio Meroni PIME, Wstęp do przewodnika.
Najważniejsze aspekty Listu apostolskiego Maximum illud (30 listopada 1919).
Trójca, misja i Kościół.
Pascha Jezusa Chrystusa fundamentem misji.
Maryja i Kościół.
Słowo Boże, chrzest, Eucharystia w misji Kościoła.
Ochrzczeni i duszpasterze w misji ad gentes: Papieskie Dzieła Misyjne.
Świeccy i rodziny z misją w świecie.
Misja i dziewictwo konsekrowane.
Misja: Kościół i ruchy eklezjalne.
Misja Kościoła, dialog religii i kultur.
Misyjna działalność charytatywna i komunia między Kościołami.
Misja, ubóstwo i sprawiedliwość społeczna.
S. Monika Juszka RMI, Filary duchowości misyjnej według bł. o. Pawła Manny.
Ks. Ireneusz Kiełbasa SDS, Ks. Andrzej Piotr Urbański SDS.
Konferencja „Kościół katolicki w dialogu z religiami. Od współzawodnictwa do współpracy”.
Szkoła Animatorów Misyjnych 2019.
Zobacz nasze inne aktualności