Na tyłach frontu. Formacja Papieskiej Unii Misyjnej dla osób świeckich

„ŚWIECCY TO MISJONARZE NA TYŁACH FRONTU”

(bł. Paweł Manna)

Misyjny wymiar laikatu

Z Ewangelii według św. Mateusza:

„Wówczas zapytają sprawiedliwi: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?» A Król im odpowie: «Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili» (…) Wówczas zapytają i ci: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?». Wtedy odpowie im: «Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili». I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego” (Mt 25,37-40.44-46).

Z dokumentów Kościoła:

„Wierni, którzy wcieleni przez chrzest w Chrystusa, ustanowieni jako Lud Boży, stawszy się na swój sposób uczestnikami kapłańskiej, prorockiej i królewskiej misji Chrystusa, sprawują właściwe całemu ludowi chrześcijańskiemu posłannictwo w Kościele i świecie” (LG 31).

„Misje są sprawą całego Ludu Bożego: chociaż bowiem do założenia nowego Kościoła konieczna jest Eucharystia, a zatem posługa kapłańska, to jednak misje, w różnych swoich formach, są zadaniem wszystkich wiernych. Udział świeckich w rozkrzewianiu wiary zaznacza się jasno od samych początków chrześcijaństwa, zarówno ze strony poszczególnych wiernych i rodzin, jak też i całej wspólnoty” (RMis 71).

„Dziedziny obecności i działalności misyjnej świeckich są bardzo rozległe. Pierwszym «polem (…) jest szeroka i bardzo złożona dziedzina polityki, życia społecznego, gospodarki» na szczeblu lokalnym, krajowym i międzynarodowym. Wewnątrz Kościoła stoją przed nimi różne typy służb, funkcji, posług i form ożywiania życia chrześcijańskiego” (RMis 72).

„Na mocy otrzymanego Chrztu, każdy członek Ludu Bożego stał się uczniem misjonarzem. Każdy ochrzczony, niezależnie od swojej funkcji w Kościele i stopnia pouczenia w swojej wierze, jest aktywnym podmiotem ewangelizacji i byłoby rzeczą niestosowną myśleć o schemacie ewangelizacji realizowanym przez kwalifikowanych pracowników, podczas gdy reszta ludu wiernego byłaby tylko odbiorcą ich działań” (EG 120).

Z pism bł. o. Pawła Manny:

„Bogu nie chodzi o stworzenie jakiejś wyjątkowej grupy, odrębnej kasty tworzącej szczególny naród. Wszyscy ludzie i wszyscy chrześcijanie są wezwani do świętości” (P. Manna, Chiamati alla santità, Napoli 1977, s. 85).

„Rozkrzewianie wiary i promocja powołań misyjnych to wielki i potężny obowiązek, który wynika z codziennej chrześcijańskiej modlitwy «przyjdź Królestwo Twoje». A jak ma ono przyjść, jeśli nie będziemy wszyscy współpracować w tym jego przyjściu? Kto da misjonarzy Kościołowi, kto będzie ich wspierał w trudnej pracy, jeśli nie my?” (P. Manna, „Venga il Tuo Regno!”, Boże Narodzenie 1921).

„Na wojnie są zawsze ci na froncie i ci na tyłach. Co robią ci na tyłach dla walczących żołnierzy? Mówią o nich z wielkim podziwem! A czy chrześcijanie mówią o misjonarzach? Czy czują wobec nich podziw i sympatię? Na zapleczu modlą się za żołnierzy i posyłają im różne rzeczy. A wy, czy modlicie się za żołnierzy Jezusa Chrystusa, za misjonarzy, aby Pan dawał im siłę, odwagę, cierpliwość i wszelkie łaski? Co im wysyłacie?” (P. Manna, „Propaganda Missionaria”, lipiec 1918, s. 1).

Pytania do refleksji:

• Na ile pamiętam, że sakramenty chrztu i bierzmowania zobowiązują mnie do włączenia się w dzieło misyjne Kościoła?
• W jaki sposób w mojej pracy, rodzinie, parafii realizuję moje powołanie misyjne?
• Jak mogę bardziej zaangażować się w pomoc misjom ad gentes?
• Czy modląc się słowami modlitwy Ojcze nasz,mam świadomość, że ta modlitwa jest zobowiązaniem do troski o Kościół na całym świecie?
• Kiedy ostatnio modliłem/modliłam się za misje i misjonarzy?

MODLITWA

Panie Jezu Chryste, Ty jesteś Królem całego świata, nadzieją i oczekiwaniem wszystkich narodów. Wszystkich ludzi odkupiłeś drogocenną krwią.

Spójrz łaskawie na wszystkie narody, które rozrzucone są po szerokim świecie i daj im poznanie Twojej Prawdy.

Patrz, o Panie! Tylko część ludzkości przyjęła Twoje imię. Tylko część pełna wiary modli się do Ciebie. Tysiące i miliony na wschodzie i zachodzie, na północy i południu o każdej godzinie przechodzą z tego życia do wieczności.

Biednym, którzy Cię nie znają, nie policz ich grzechów, ale okaż światu jak najszybciej Twoją łaskę.

Pozwól, by wszyscy ludzie Ciebie poznali, w Ciebie uwierzyli, Tobie służyli. Ty jesteś naszym życiem i zbawieniem, naszym zmartwychwstaniem, razem z Ojcem i Duchem Świętym, Jedyny Bóg w wieczności. Amen.

Kard. H. Newman

oprac. s. dr Monika Juszka RMI