Formacja Papieskiej Unii Misyjnej na marzec 2022 dla kapłanów, osób konsekrowanych i świeckich

FORMACJA PAPIESKIEJ UNII MISYJNEJ

(kapłani, konsekrowani, laikat)

MARZEC 2022

„Sekret skutecznego apostolstwa nie kryje się w zdolnościach głoszącego, ale u stóp Krzyża”

bł. Paweł Manna

Modlitwa i cierpienie we współpracy misyjnej

Z listu św. Pawła Apostoła do Filipian

„Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą. Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się jako źródła światła w świecie”. (Flp 2, 13)

Z dokumentów Kościoła

„Trojakiego rodzaju jest pomoc, jaką nieść mogą misjom, (…) wzywanie miłosierdzia Bożego (…) polegające na wytrwałych modłach dusz pokornych, (…) na drugim miejscu należy zaradzać niedostatecznej liczbie misjonarzy. (…) Wreszcie do utrzymania misji potrzebne są takie – i to niemałe – środki materialne”. MI 17.18.19

„Niech przy tym się modlą na intencję niewiernych, a mianowicie: niech się modlą o oświecenie ich w wierze. (…) Chociażby bowiem misjonarze przy nawracaniu pogan używali jak największych wysiłków, a nawet życie kładli w ofierze, chociażby ku temu skierowywali wszystkie swoje wysiłki, zdolności i talenty, niczego nie dokonają, wszystko będzie bez skutku, jeśli sam Pan Bóg łaską swoją najświętszą nie skruszy serc pogańskich i ku sobie ich nie pociągnie. Jasną zaś jest rzeczą, że jako każdy ma możność modlenia się, tak też każdy może pośpieszyć misjom z tego rodzaju pomocą i wspomożeniem”. RE 7-8.

„Ponieważ od samego początku Kościół święty z samej swej istoty musi wszędzie głosić słowo Boże, nie przestał on nigdy, dla wypełnienia swego zadania, któremu nie może się sprzeniewierzyć, żądać od swoich dzieci trojakiej pomocy: a mianowicie modlitwy, pomocy materialnej, a od niektórych nawet daru z samego siebie”.  FD 10

„Wśród form uczestnictwa [we współpracy misyjnej] pierwsze miejsce zajmuje współpraca duchowa: modlitwa, ofiara, świadectwo życia chrześcijańskiego. Modlitwa winna towarzyszyć misjonarzom na ich drodze, aby głoszenie Słowa odniosło skutek dzięki łasce Bożej. Z modlitwą trzeba łączyć ofiarę. Zbawcza wartość każdego cierpienia, przyjętego i ofiarowanego Bogu z miłością, wypływa z Ofiary Chrystusa, który wzywa członków swego Ciała Mistycznego do współudziału w swych udrękach; do «dopełniania ich braków we własnym ciele» (por. Kol 1, 24)”.  RMis 78

„Ewangelia cierpienia oznacza nie tylko obecność cierpienia w Ewangelii jako jednego z tematów Dobrej Nowiny. Oznacza ona zarazem objawienie zbawczej mocy i zbawczego sensu cierpienia w mesjańskim posłannictwie Chrystusa, z kolei zaś w posłannictwie i powołaniu Kościoła”. SD 25

„Kościół upatruje we wszystkich cierpiących braciach i siostrach Chrystusa jakby wieloraki podmiot swojej nadprzyrodzonej siły. Jakże często do nich właśnie odwołują się pasterze Kościoła, u nich właśnie szukają pomocy i oparcia! (…) Uczestnicy cierpień Chrystusa przechowują w swoich własnych cierpieniach najszczególniejszą cząstkę nieskończonego skarbu Odkupienia świata i tym skarbem mogą się dzielić z innymi”. SD 27

Z pism bł. o. Pawła Manny

„Środek nad środkami [we współpracy misyjnej] to modlitwa! Istnieją trzy rodzaje pomocy, którą można ofiarować misjom: modlitwa, zapewnienie personelu i środki finansowe”. P. Manna, La conversione del mondo infedele, Milano 1920, s. 264

„Wśród środków, które nasz Pan złożył w nasze ręce, abyśmy mogli współpracować w szerzeniu wiary i zbawianiu dusz, najskuteczniejsza, niezbędna i najłatwiejsza jest modlitwa”. P. Manna, La conversione del mondo infedele, Milano 1920, s. 265

„Modlitwa jest najłatwiejszym środkiem, niewymagającym wysiłku fizycznego, wydatków, podróży, pracy, cierpienia ani męczeństwa. Msza, komunia, ofiarowanie Bogu naszego dnia z jego radościami i smutkami, jakieś słowo, jakieś pragnienie, jedna myśl są więcej warte niż widoczna na zewnątrz jałmużna”. P. Manna, La conversione del mondo infedele, Milano 1920, s. 266

 „Dzięki waszym gorącym modlitwom możecie być skutecznym narzędziem zbawienia dla wielu nieszczęśników, których być może nigdy nie poznacie na tej ziemi, ale którzy będą wam winni wieczną wdzięczność w niebie”. P. Manna, La conversione del mondo infedele, Milano 1920, s. 271

„To u stóp krzyża, a nie w najlepszych umiejętnościach i talentach kaznodziejów należy szukać sekretu owocnego apostolatu”. P. Manna, La conversione del mondo infedele, Milano 1920, s. 271

„Bóg mógł zbawić ten i tysiąc innych światów przez prosty akt swojej woli, ale chciał go zbawić przez cierpienia, modlitwy i nauki swego jednorodzonego Syna. I tak jak dokonało się Odkupienie, tak pragnie On przekazać ludziom jego zasługi poprzez cierpienia, modlitwy i nauczanie swego Kościoła”. P. Manna, La conversione del mondo infedele, Milano 1920, p. 273

„Najskuteczniej jest łączyć ofiarowanie naszych cierpień z modlitwą i zachęcać strapionych, ubogich i chorych, aby nadali swoim cierpieniom cel apostolski, ofiarując je Sercu Jezusa za misje. Jezus zbawił świat przez Krzyż, i tylko, i zawsze przez ofiarę dusze są i będą zbawione”. P. Manna, La conversione del mondo infedele, Milano 1920, s. 275

 „Krzyż jest dla misjonarza wszystkim. Jest jego siłą, pocieszeniem, przykładem, odwagą! Krzyż jest wyjaśnieniem definicji misjonarza, tego, kim jest. Bez krzyża z misjonarza nie zostaje nic, nawet ogólna idea”. P. Manna, Operarii autem pauci!, Milano 1960, s. 153.

„Nie rozumie swojego powołania misjonarz, który akceptując aktywną część swojej posługi nauczania, przepowiadania, chrzczenia, nie akceptuje jednocześnie części pasywnej bycia ofiarą dla Jezusa, ofiarą z Jezusem, aby nawracać dusze”. P. Manna, Lettera circolare nr 22 z 10.1933, w: Virtù apostoliche. Lettere ai missionari. A cura dell’Ufficio Storico del PIME, Roma 1997, s. 403

Pytania do refleksji

• Jak często modlę się za misjonarzy?
• Czy trudności i cierpienia, których doświadczam, przyjmuję z zaufaniem do Pana Boga i ofiaruję je za misje i misjonarzy?
• Czy zdaję sobie sprawę, że moje wolne i świadome przyjęcie i ofiarowanie cierpienia w łączności z Chrystusem ma moc zbawczą?

MODLITWA

Boże, Ojcze nasz, w ciężkim położeniu i chorobie daj nam siłę, abyśmy nasze cierpienia i naszą niemoc zjednoczyli z krzyżem Chrystusa. Pełni zaufania prosimy Ciebie: nie pozwól nam zapomnieć, że jesteś przy nas. Spraw, abyśmy nie zwątpili, gdy długo będziemy czekać na Twoją odpowiedź. Przez naszą duchową więź z misjonarkami i misjonarzami daj siłę i pociechę Twojej bliskości tym wszystkim, którzy w chorobie nie znajdują już ludzkiej pomocy. Spraw, abyśmy przez nasze cierpienia wyprosili umocnienie w wierze i miłości ludziom na całym świecie. Powołaj wielu młodych ze wszystkich narodów do Twojej misjonarskiej służby. Najlepszy Ojcze, ufamy, że w Twoim królestwie wszystkie łzy zostaną otarte, nie będzie już śmierci, choroby ani żadnego cierpienia… W naszej drodze do Ciebie bądź z nami. Amen.

oprac. s dr Monika Juszka RMI