W przyszłym roku przypada 200. rocznica założenia Dzieła i 100. rocznica nadania mu tytułu papieskiego. To doskonały moment, aby uczynić je bardziej znanym na całym świecie.
„Idźcie tam, gdzie ludzie żyją, walczą i cierpią, i wołajcie do nich. Idźcie do rodzin i dzielcie się z nimi dobrą nowiną, że jeśli Bóg jest obecny, jest pokój. Nie ma sensu głosić kazań tylko w kościołach, bo dziś kościoły są prawie puste; nie ma sensu uczyć wiary tylko w klasie na katechezie, bo młodzi ludzie w niej nie uczestniczą. Dlatego idźcie tam, gdzie gromadzą się ludzie i mówcie im, że Bóg czeka”.
To słowa, które brzmią niezwykle współcześnie, a jednak zostały napisane prawie dwa wieki temu; nie przypisuje się ich jakiemuś sławnemu kaznodziei czy wysoko postawionemu kościelnemu, ale Paulinie Jaricot, skromnej świeckiej kobiecie, która urodziła się, wychowała i pozostała w Lyonie we Francji przez całe życie, a jednak miała tak potężny zapał do misji, że poświęciła wszystko, co miała.
Na misję i służbę… Jej życie wiary było tak intensywne, że papież Jan XXIII ogłosił ją czcigodną, a 26 maja ubiegłego roku papież Franciszek zatwierdził cud za jej wstawiennictwem, otwierając drogę do jej beatyfikacji.
3 maja 1822 r. zainicjowała Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Inicjatywa okazała się tak skuteczna, że rozprzestrzeniła się na cały świat i 3 maja 1922 r. papież Pius XI uznał Dzieło za papieskie.
W przyszłym roku przypada 200. rocznica założenia Dzieła i 100. rocznica nadania mu tytułu papieskiego. To doskonały moment, aby uczynić je bardziej znanym na całym świecie” o. Tadeusz Nowak OMI, sekretarz generalny Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary.
Wideo o. Tadeusza Nowaka OMI, sekretarza generalnego Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary
Zobacz nasze inne aktualności