Jak wygląda życie w seminarium? Codzienność oczyma kleryków

Jak wygląda codzienność w seminarium? Czy można tam rozwijać swoje pasje? Dlaczego sutannę zakłada się dopiero na trzecim roku? O tym wszystkim opowiadają klerycy krakowskiego seminarium.

W mediach społecznościowych Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej ukazuje się nowy cykl nagrań pt. „Rozmowy o seminarium”. Jak podkreśla diakon Krzysztof Kawik, który przeprowadza wywiady, w przygotowanych nagraniach można szczegółowo poznać drogę do kapłaństwa – od etapu propedeutycznego aż do przyjęcia święceń diakonatu.

Alumni z różnych lat formacji dzielą się świadectwem swojego powołania i ciekawostkami, które mogą zainteresować nie tylko osoby rozeznające swoje powołanie w kierunku kapłaństwa, lecz każdego człowieka.

Alumni chcą dotrzeć szczególnie do młodych, pokazując, że do seminarium wstępują normalni ludzie, których Pan zaprasza do niezwykłej służby. Rozmowy pozwolą także wszystkim zainteresowanym zobaczyć inny wizerunek seminarium niż zazwyczaj spotykamy w mediach społecznościowych – podkreśla dk. Krzysztof Kawik.

Filip i Kacper opowiadają o drodze rozeznawania powołania do kapłaństwa i o praktykach w hospicjum. Jakub i Jan opisują plan dnia każdego alumna, co robią w czasie wolnym oraz jak rozwijają swoje pasje, szczególnie muzyczne.

Sutanna jest pierwszym etapem naszej formacji z tych tzw. widocznych – widzialnym znakiem naszego przygotowania do kapłaństwa. Pierwsze dwa lata kleryk chodzi jeszcze bez sutanny i jest nierozpoznawalny. Przyjmujemy ją na trzecim roku, w wyjątkowy dzień 8 grudnia – w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Wtedy przyoblekamy się w nowego człowieka – mówią klerycy Bartosz i Damian, zaangażowani w seminaryjną inicjatywę Top Hit.

Dawid i Mateusz przybliżają, w jaki sposób klerycy mogą się rozwijać sportowo w różnych dyscyplinach.

Idąc do seminarium, miałem obawę, czy będę mógł się nadal rozwijać pod względem fizycznym. Ucieszyłem się, że tutaj jest przestrzeń na sport. Idąc np. w góry, rozmawiamy z turystami, także o wierze i dzielimy się naszym świadectwem, pokazując, że mamy też swoje pasje, które realizujemy – mówi kl. Mateusz.

Piotr i Michał opowiadają o zaangażowaniu w różne duszpasterstwa, o pielgrzymowaniu czy posłudze przy chorych i potrzebujących.

Spotkania z tymi ludźmi pogłębiają naszą wrażliwość, budzą uśmiech na ich i naszych twarzach, czują się potrzebni i modlą się za nas – zaznaczają alumni czwartego roku.

Rodzeni bracia Jan i Maciej opowiadają, czym jest dla nich powołanie oraz jaką rolę na drodze rozeznawania powołania odgrywa rodzina.

Wszyscy zgodnie podkreślają, że najcenniejsze jest to, iż pogłębiają swoją relację z Panem Jezusem, mogą o Nim głosić i nieść Go innym ludziom. W nagraniach dają też cenne wskazówki dla młodych zastanawiających się nad wstąpieniem do seminarium. Jakie? – o tym można posłuchać tutaj.

Monika Jaworska/niedziela.pl