O wzrost współodczuwania ze światem

Módlmy się, aby każdy z nas znalazł pocieszenie w osobistej relacji z Jezusem, a Jego Serce było dla nas wzorem współczucia dla świata.

POKRZEPIAJĄCA OBECNOŚĆ

Stajemy przed Jezusem Eucharystycznym i przyglądamy się Jego Najświętszemu Sercu. Ono tętni życiem i daje nam życie. Ta świątynia Boga, gorejące ognisko miłości, jest dla nas również źródłem wszelkiej pociechy. W Najświętszym Sercu Jezusa napełniamy się ożywczą wodą łaski, która daje ulgę, ukojenie i gasi pragnienie, gdy w drodze naszego życia jesteśmy zbyt utrudzeni, zmęczeni i brakuje nam siły do wiernego trwania przy Bogu, przy sobie i we wspólnocie z naszymi braćmi. Patrząc na ten świat, widzimy, jak wiele jest smutku, cierpienia, jak wiele łez. Pragniemy zdrowia, a tu choroba, zamiast życia – śmierć, zamiast pokoju – wojna, zamiast zgody – nienawiść.

WZÓR WSPÓŁCZUCIA

Może wydawać się nam, że zostajemy sami w tych trudnych doświadczeniach życia. A Jezus zaprasza nas dzisiaj: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”.Jeśli skorzystamy z tego zaproszenia i osobiście doświadczymy tej pocieszającej obecności Boga, to z miłością spojrzymy na tych wszystkich utrudzonych i umęczonych tego świata i będziemy współodczuwać ze światem, niosąc mu nadzieję.