JAK SIĘ MA TWOJA JAŁMUŻNA?

Jak się ma Twoja jałmużna?

Przy każdym darze twarz twoją rozpogódź. _{Syr 35, 8}

Wielki Post zaczął się „na dobre”. Nasze powstania i upadki „smakują” autentycznym człowieczeństwem. „Smakują” zmaganiem i walką, i to jest bardzo dobre! Jest w nich i post, i modlitwa, i wyrzeczenia. Czy jednak zastanawiamy się nad sensem tego, co podejmujemy?

Ojciec odda Tobie…

Modlitwa otwiera nas na Boga, uczy Go słuchać, daje Mu pierwszeństwo w naszym życiu. Przywraca nam właściwe odniesienia. Post, który wiąże się z wyrzeczeniem, nie tylko „poprawia” naszą kondycję duchową, ale przede wszystkim otwiera na Boga i drugiego człowieka, zwłaszcza tego, w potrzebie. Jego duchową „siostrą” jest jałmużna, którą czasem traktujemy niewdzięcznie, dając jej jedno z ostatnich miejsc w praktykach pokutnych. Sięgamy po nią „przy okazji” akcji i zbiórek, wspierając niekiedy przygodnych ubogich. Jednak każdy post, każde podjęte wyrzeczenie powinniśmy związać z jałmużną. Inaczej post staje się doskonałością, której grozi duchowa pycha. Jałmużna wyświadcza wiele dobra nie tylko obdarowanemu, ale również ofiarodawcy. Pismo Święte mówi, że ma ona funkcję oczyszczającą, uwalnia od śmierci i umacnia w nas życie z Ducha (por. Tb 12, 9). Czyni człowieka lepszym nie przez fakt, że coś dał, ale przez trud oderwania, ofiary, pokornego i pełnego współczucia spojrzenia na drugiego człowieka, słowem: miłosierdzia. Jałmużna mocno wiąże nas z Bogiem: „Nie odwracaj twarzy od żadnego biedaka, a nie odwróci się od ciebie oblicze Boga” (Tb 4,7).

Dzieci dzieciom misji…

Od początku istnienia Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci mali misjonarze byli zaproszeni do cotygodniowej ofiary pieniężnej, czasem bardzo skromnej, ale systematycznej. Ich wyrzeczenia jak małe ziarna składały się na wielki „chleb” pomocy nie przez swoją wielkość, ale przez miłość i solidarność. Początkowo ich dary wspierały dzieci w Chinach. Z czasem również służyły wykupowi dzieci z niewoli oraz zapewnieniu im stałej formacji chrześcijańskiej. Widząc wartość duchową dzieła wielkiej solidarności dziecięcych serc kolejni papieże brali je pod swoją opiekę. Błogosławiąc wysiłki dzieci, popierali ich inicjatywy misyjne. Dzieło szybko się rozrastało i z czasem stało się powszechne. Duchowe ofiary dzieci i skromna pomoc materialna była wielkim darem dla misji. I tak jest do tej pory. Ofiary na konkretne projekty misyjne związane z pomocą dzieciom z krajów misyjnych płyną do misjonarzy nie tylko z osobistych wyrzeczeń ich rówieśników z całego świata, ale także jako dobrowolny dar składany w Białym Tygodniu, z trudu kolędowania misyjnego (projekt „Kolędników Misyjnych”) oraz z ich własnych inicjatyw podejmowanych w ognisku misyjnym PDMD. Swój „wkład” do wielkiej misyjnej skarbonki chcą mieć również beneficjenci. Dzieci w wielu placówkach, korzystające na co dzień z funduszu solidarności, pielęgnują ogródki warzywne przy szkołach ośrodkach misyjnych, sprzątają i pomagają w stołówkach, szanują otrzymane dary i są „rozbrajająco” wdzięczne.

Jałmużna nie tylko w Wielkim Poście…

Warto więc docenić jałmużnę i nie ograniczać jej jedynie do czasu Wielkiego Postu. A może Wielki Post powinien stać się dobrym początkiem jej codziennego czy też cotygodniowego praktykowania? Dobrze byłoby na jej temat porozmawiać w ognisku misyjnym i w gronie rodzinnym. Rozmowę warto zacząć od przypomnienia początków PDMD oraz poznając projekty, które służą dzieciom z krajów misyjnych. Projekty te znajdują się w każdym numerze „Świata Misyjnego” na stronie 10. Można z nich korzystać również przy organizacji kiermaszów i innych niezwykle pomysłowych przedsięwzięć na rzecz potrzebujących. Warto zaopatrzyć się w misyjną skarbonkę (dostępna w Sekretariacie Krajowym PDMD) lub wykonać własną na zajęciach ogniska misyjnego. Godne podkreślenia jest, że w wielu ogniskach praktykuje się pomoc potrzebującym, zarówno dalekim siostrom i braciom, jak i tym, którzy są blisko. Ogniska misyjne PDMD nie zapominają o ubogich, starszych i potrzebujących w swoim środowisku. Również inne grupy duszpasterstwa dzieci i młodzieży działają misyjnie, np.: Szkolne Koła Caritas, które na co dzień pomagają potrzebującym w środowisku lokalnym, wspaniale włączają się w akcję Kolędników Misyjnych i mają swoje oryginalne pomysły na wspieranie dzieci z krajów misyjnych.

Jak się ma zatem Twoja jałmużna ? Jeśli o niej zapomniałeś, warto ją odnowić, jeżeli jej nie praktykowałeś, warto rozpocząć. Pamiętaj o słowach z Księgi Tobiasza: „Jak ci tylko starczy, według twojej zasobności, dawaj (…) jałmużnę! Będziesz miał mało – daj mniej, ale nie wzbraniaj się dawać jałmużny nawet z niewielkiej własności! Tak zaskarbisz sobie wielkie dobra na dzień potrzebny, ponieważ jałmużna wybawia od śmierci i nie pozwala wejść do ciemności. Jałmużna bowiem jest wspaniałym darem dla tych, którzy ją dają przed obliczem Najwyższego” (Tb 4,8-11).

Przy tej okazji pragniemy podziękować wszystkim Dzieciom i ich Rodzicom, Animatorom misyjnym, Katechetom, Duszpasterzom oraz indywidualnym Ofiarodawcom za wierne wspieranie projektów Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. Niech radość dzielenia, realizacja wielu projektów misyjnych, która odbywa się dzięki Waszej solidarności i uśmiechnięte buzie dzieci będą Waszą nagrodą.

s. Katarzyna Murawska FMM/pdmd