DIAKONI ZNAKIEM DLA CAŁEGO KOŚCIOŁA

 Papieska Intencja Modlitewna: Módlmy się, aby diakoni, wierni służbie Słowa i ubogim, byli ożywiającym znakiem dla całego Kościoła.

 
Fot. Archiwum PDM

Początki diakonatu

Posługa diakona wyodrębniła się już w pierwotnym Kościele w Jerozolimie: „Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy. «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły» – powiedziało Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów. «Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa». Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa,  Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce” (Dz 6, 1-6).

Na drodze seminaryjnej formacji

Poprzez Ducha Pocieszyciela Jezus nieustannie troszczy się o wspólnotę chrześcijan, udzielając jej potrzebnych darów, a także posyłając do świata kolejne zastępy szafarzy Jego słowa i sakramentów. W polskiej rzeczywistości diakonat traktowany jest zazwyczaj jako jeden z kilku „stopni”, które „zdobywa się” na drodze seminaryjnej formacji ku uzyskaniu święceń kapłańskich.

Niezatarte znamię diakonatu

Należy jednak pamiętać, że diakonat jest pierwszym stopniem święceń w Kościele i wyciska na duszy człowieka niezatarte znamię, jest sakramentem niepowtarzalnym. W wielu innych krajach, zwłaszcza na terenach misyjnych, gdzie dostępność kapłana jest ograniczona, nieocenioną rolę w lokalnych wspólnotach odgrywają właśnie diakoni

dk Piotr Kończyński, diecezja zamojsko-lubaczowska

Misje Dzisiaj 3/2020

 Papieska Intencja Modlitewna_Za diakonów

DO POBRANIA 

{attach:51}