Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary

Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary zrodziło się z odpowiedzi wrażliwego serca na materialnie trudną sytuację misjonarzy w Chinach. Do tego doszło kilka innych elementów i osób, z których każda wniosła swój własny, oryginalny wkład, ale na początku, kładąc fundamenty, stała młoda, wtedy dwudziestoletnia dziewczyna, Paulina Jaricot.

Dzieło Rozkrzewiania Wiary dotarło już w 1825 roku do Gniezna, Poznania i na Górny Śląsk. Kanonicznie zostało wprowadzone w archidiecezji gnieźnieńsko-poznańskiej w 1835 r.

Od 1863 r. wychodziły w Poznaniu „Roczniki Dzieła Rozkrzewiania Wiary”, których drukowanie na skutek Kulturkampfu zostało w r. 1891 przeniesione do Krakowa. Tam ukazywały się do roku 1921. W latach 1925-1927 wydawano „Pobudkę Misyjną”, organ Towarzystwa Misyjnego archidiecezji gnieźnieńsko-poznańskiej, która w latach 1927-1928 stała się organem

Paulina Jaricot

Założycielka Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary

Sługa Boża Paulina Jaricot (1799–1862)

Inicjatorka Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary

Paulina była najmłodszym dzieckiem Joanny i Antoniego Jaricot. Przyszła na świat w Lyonie, we Francji, 22 lipca 1799 r. Wychowała się w rodzinie głęboko wierzącej, przywiązanej do Kościoła, pracowitej i solidarnej z potrzebującymi. W wieku 17 lat przeżyła duchowe przebudzenie i poświęciła swoje życie Jezusowi i Maryi. Zorganizowała w kilku parafiach grupy dziewcząt, którym pokazywała zobowiązania religijne i moralne wynikające z kultu Serca Jezusowego. Dzięki nim rozwinęła system cotygodniowych zbiórek na potrzeby misji. Wspierała w ten sposób francuskich misjonarzy pracujących na Dalekim Wschodzie. Po trzech latach system jej działalności wdrożono w Stowarzyszeniu Rozkrzewiania Wiary. W 1826 r. Paulina założyła Żywy Różaniec pomyślany jako krucjatę modlitwy dla ratowania rodaków przed bezbożnictwem. Wspaniale rozwinięty, ożywił wiarę w wielu francuskich parafiach i stał się podporą dla misjonarzy. W wieku 35 lat Paulina ciężko zachorowała. Została uzdrowiona w sanktuarium św. Filomeny we Włoszech. Pobyt we Włoszech, a szczególnie w Rzymie, natchnął ją myślą o konieczności modlitw o jedność chrześcijan. Po powrocie do Lyonu opracowała materiały do modlitwy w tej intencji. Zaangażowała się też w sprawy społeczne. Miała w pamięci rewolucję lipcową z 1830 r. i bunt robotników. Otworzyła „Bank Niebios” – instytucję darmowych pożyczek. Chciała też stworzyć przedsiębiorstwo wzorcowe, dbające nie tylko o zysk, lecz także o godność pracownika. Kierownictwo reaktywowanej huty „Rustrel” powierzyła ludziom, którzy ją oszukali. Przedsiębiorstwo nie przetrwało nawet roku. Bankructwo firmy otworzyło drogę do oskarżeń i pomówień, stało się źródłem kłopotów i utrapień. Wyśmiana, opuszczona przez najbliższych, z niespłaconymi długami, zmarła 9 stycznia 1862 r.

Po latach Kościół uznał jej wkład w powstanie Dzieła Rozkrzewiania Wiary, a lektura jej listów, biuletynów Żywego Różańca i osobistych zapisków pozwoliła poznać bogactwo ducha Pauliny. Rozpoczęty w 1910 r. proces beatyfikacyjny wszedł w etap finalny. Beatyfikacja Pauliny Jaricot została zapowiedziana na 22 maja 2022 r., w 200. rocznicę oficjalnego założenia Dzieła Rozkrzewiania Wiary.

ks. Bogdan Michalski