Kongregacja Ewangelizacji Narodów powstała 22 czerwca 1622 r.– pod nazwą Propaganda Fide – na mocy bulli Inscrutabili Divinae Providentiae papieża Grzegorza XV. Kolejne fundamentalne dla tej instytucji dokumenty papieskie to: Romanum decet (22 czerwca 1622 r.), Cum inter multiplices (14 grudnia 1622 r.), Cum nuper (13 czerwca 1623 r.) oraz Immortalis Dei (1 sierpnia 1627 r.).
Od samego początku podstawową rolą Kongregacji jest rozkrzewianie wiary w świecie. Koordynuje ona pracę misyjną, nadaje kierunki działalności misyjnej, wspiera formację miejscowego duchowieństwa i hierarchii kościelnej, zakładanie nowych instytutów misyjnych, a także wspiera misje materialnie. Stanowi zwyczajne i wyłączne narzędzie Ojca Świętego i Stolicy Apostolskiej w sprawowaniu władzy nad wszystkimi terytoriami misyjnymi i prowadzeniu współpracy misyjnej.
Do najważniejszych działań w historii Kongregacji Ewangelizacji Narodów należy:
● Instrukcja z roku 1659, określana również jako Magna Charta Propaganda Fide, adresowana do wikariuszy apostolskich w Chinach i Indochinach, zawierająca wskazania dla misjonarzy. Dwa spośród nich zasługują na szczególna uwagę: zaproszenie do wspierania rodzimego duchowieństwa oraz zaangażowania na rzecz inkulturacji, połączone z zakazem usuwania zwyczajów i tradycji lokalnych, chyba że byłyby sprzeczne z wiarą i moralnością.
● Papieskie Kolegium Urbanianum założone przez papieża Urbana VIII (1623-1644) w 1627 r. z przeznaczeniem dla seminarzystów z krajów misyjnych. Aż do roku 1926 jego siedziba znajdowała się w Palais de Propaganda na Placu Hiszpańskim. Następnie została przeniesiona na wzgórze Janiculum do budynku zbudowanego przez Kongregację. Kolegium uformowało generacje rodzimych kapłanów, jak również wielu biskupów młodych Kościołów (www.collegiourbano.org). Obecnie, w Rzymie, w Kolegium Urbanianum – obok seminarzystów przysłanych przez biskupów – są również kapłani, którzy uzupełniają swoją formację teologiczną i pastoralną w Kolegiach Papieskich św. Piotra Apostoła i św. Pawła Apostoła.
W kilkuwiekowej historii Kongregacja przyznawała znaczące miejsce kulturze oraz badaniom naukowym, czego szczególnym wyrazem jest Uniwersytet Urbanianum. Papież Urban VIII – na mocy bulli Immortalis Dei Filius z 1 sierpnia 1627 r. – utworzył Papieski Uniwersytet Propaganda Fide z wydziałem teologicznym i filozoficznym. Swoja siedzibę ma tam również Biblioteka Misyjna, licząca obecnie ok. 350 tys. woluminów, która każdego roku, począwszy od 1933, wydaje cenioną Bibliographie Missionnaire z misyjnymi publikacjami z całego świata.
● W roku 1626 powstała Typographie Polyglotte w celu drukowania książek w językach ludów z terytoriów misyjnych.
Kulturowa i misyjna rola Propaganda Fide wyraża się również w gromadzeniu od samego początku wszystkich dokumentów misyjnych w archiwum dostępnym dla studentów z całego świata.
● Utworzenie kościelnych jednostek administracyjnych.
● Uznanie setek instytutów życia konsekrowanego o charakterze misyjnym lub na terytoriach objętych prawem misyjnym.
● Papieskie Dzieła Misyjne
● CIAM (Międzynarodowe Centrum Animacji Misyjnej), gdzie mają miejsce kursy z duchowości, rekolekcje duchowe dla kapłanów, osób zakonnych i świeckich pragnących pogłębić swoje powołanie czy misyjne posłanie.
● Międzynarodowa Agencja Informacyjna „Fides”
W roku 1967 Paweł VI nadał Propaganda Fide nazwę Kongregacja Ewangelizacji Narodów albo Rozkrzewiania Wiary (Konstytucja Regimini Ecclesiae Universae).
Zobacz nasze inne aktualności