Dzieło to, jako stowarzyszenie na prawach papieskich, powinno ogarnąć swoim zasięgiem możliwie największą liczbę wiernych, którzy stale i regularnie modliliby się za misje i składali systematycznie drobne ofiary pieniężne, np. 1 zł miesięcznie.
W założeniu Dzieła od początku chodziło o jego powszechność, aby zarówno
w modlitwie, jak i w funduszu uniwersalnej solidarności misyjnej miało swój udział jak najwięcej katolików, również niezamożnych i biednych.
Zgodnie z przyjętym przez Paulinę Jaricot systemem dziesiątkowym w okresie przedwojennym w Polsce każda zorganizowana dziesiątka członków PDRW otrzymywała dwumiesięcznik Roczniki Rozkrzewiania Wiary. Obecnie, w nawiązaniu do tej tradycji, każda zorganizowana grupa PDRW otrzymuje Misje Dzisiaj oraz karty członkowskie z modlitwą za misje.
Aktualnie członkowie PDRW mogą tworzyć dwudziestki Żywego Różańca Misyjnego. Żywy Różaniec Misyjny, którego założycielką jest również Paulina Jaricot, tkwi bowiem głęboko w naszej religijnej tradycji i jest najprostszą formą stałej modlitwy w intencjach misji. W tym celu zostały przygotowane karty do wymieniania tajemnic Różańca Misyjnego.
Członkowie PDRW mają obowiązek podczas swoich spotkań odmówić dziesiątek różańca w papieskiej intencji misyjnej. Nie wyklucza to częstszego, nawet codziennego odmawiania różańca jak to jest praktykowane przez członków Żywego Różańca Misyjnego.
Organizowanie grup PDRW lub dwudziestek Żywego Różańca Misyjnego może dokonywać się nie tylko w specjalnie stworzonych dla Dzieła grupach, ale również w ramach wszystkich stowarzyszeń i grup apostolskich w parafii, zgodnie
z powszechnym zasięgiem PDRW. Potrzebni są jedynie odpowiedni animatorzy lub zelatorzy, spośród których Ksiądz Proboszcz winien powołać prezesa PDRW
w parafii.
Żywy Różaniec w swojej klasycznej formule jest w parafii bardzo ważną
i wymagającą codziennego zaangażowania formą apostolstwa modlitwy. Jego członków można włączyć w PDRW według wyżej wyjaśnionej formuły lub zwrócić się do nich o modlitewne i materialne wsparcie misji, zgodnie z założeniami Dzieła,
w miesiącu październiku – z okazji Światowego Dnia Misyjnego.
Wtedy to członkami wspierającymi PDRW winni stawać się też wszyscy katolicy zaangażowani w różne dzieła misyjne o charakterze partykularnym, a zatem współpracownicy i przyjaciele konkretnych misji, instytutów misyjnych czy misjonarzy. Niedziela Misyjna jest bowiem dla wszystkich okazją zarówno modlitwy w intencji wszystkich misji na świecie, jak i materialnego wsparcia przez pośrednictwo PDRW nieznanych sobie placówek misyjnych i misjonarzy.
Członkowie honorowi, którzy wpłacają większą ofiarę na misje, przynajmniej 100 zł rocznie, otrzymują systematycznie Misje Dzisiaj, aby mogli szerzyć ideę współpracy misyjnej w swoim środowisku.
Znaczenie powszechnej współpracy misyjnej w ramach PDRW Jan Paweł II wyjaśnia w encyklice Redemptoris missio: Liczne są materialne i ekonomiczne potrzeby misji: chodzi nie tylko o założenie Kościoła z najkonieczniejszymi strukturami, jak kaplice, szkoły dla katechistów i seminarzystów, mieszkania, ale także o utrzymanie dzieł charytatywnych i popierających rozwój człowieka, co stanowi bardzo szerokie pole do działania, zwłaszcza w krajach ubogich. Kościół misyjny oddaje to, co otrzymuje; rozdaje ubogim to, co jego bogatsi członkowie oddają mu wielkodusznie do dyspozycji.
Pragnę tu podziękować tym wszystkim, którzy z poświęceniem składają dary na dzieło misyjne: ich wyrzeczenia i współuczestnictwo są niezbędne, by budować Kościół i świadczyć o miłości. Gdy chodzi o pomoc materialną, ważne jest zwracanie uwagi na ducha, w jakim się daje. Dlatego trzeba poddać rewizji własny styl życia: misje wymagają nie tylko pomocy, ale współuczestniczenia w przepowiadaniu i w miłości względem ubogich. Wszystko, co otrzymaliśmy od Boga – tak życie, jak i dobra materialne – nie jest nasze, ale zostało nam dane do użytku. Wielkoduszność w dawaniu musi być zawsze oświecona i natchniona wiarą: wówczas – naprawdę – Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu.
Światowy dzień Misyjny, mający na celu uwrażliwianie na tematykę misyjną, ale również zbieranie środków materialnych, jest ważnym momentem w życiu Kościoła, gdyż uczy, w jaki sposób należy dawać: w czasie sprawowania Eucharystii, a więc jako dar złożony Bogu i przeznaczony dla wszystkich misji na świecie (RMis 81).
Dzieło prowadzi swą działalność w ciągu całego roku, a szczególnie w miesiącu październiku. We wszystkich krajach miesiąc ten jest poświęcony działaniom na rzecz dzieła misyjnego Kościoła. Punktem kulminacyjnym jest przedostatnia niedziela października, ogłoszona jako Światowy Dzień Misyjny. Ten dzień jest obchodzony we wszystkich Kościołach lokalnych jako święto powszechnej solidarności z Kościołami misyjnymi. W tym dniu chrześcijanie całego świata wyraźniej uświadomią sobie swą odpowiedzialność za ewangelizację świata (Statuty PDM, rozdz.II, 11).
W Polsce czasem uprzywilejowanym dla PDRW są comiesięczne nabożeństwa misyjne, które winny odbywać się w każdej parafii.
Na mocy dekretu Świętej Penitencjarii z dn. 11 V 1982 r. członkowie PDRW otrzymują przywilej odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami:
Przy grobie św. Piotra w Rzymie codziennie odprawiana jest Msza św. w intencji wszystkich członków PDRW, tak żywych, jak i zmarłych. Modlą się za nich również misjonarze i wierni w młodych Kościołach na terenach misyjnych w całym świecie.
{konto}
Zobacz nasze inne aktualności