Cele i zadania Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci

Pragnąłbym zalecić rodzicom i wszystkim wychowawcom katolickim ważne dzieło (…), które daje im do dyspozycji odpowiednie środki będące pomocą w misyjnym wychowaniu własnych dzieci. Chodzi tu o Papieskie Dzieło Dziecięctwa Misyjnego, którego celem jest rozwijanie ducha misyjnego wśród dzieci.

Jan Paweł II, Orędzie na Światowy Dzień Misyjny, 1981. 

   Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci, pozostając wierne intencjom Założyciela, dąży do rozpalenia w sercach katolickich dzieci miłości do misji oraz poczucia solidarności, tak duchowej, jak i materialnej, wobec rówieśników na całym świecie. Dzieło stara się zwrócić uwagę najmłodszych chrześcijan na potrzeby ich braci nie znających jeszcze Pana Jezusa. W tym celu wydaje czasopismo i różne materiały, których celem jest informacja i formacja misyjna katolickich chłopców i dziewcząt.

POMOC DUCHOWA

Na pierwszym miejscu Dzieło stawia aspekt duchowy, czyli budowanie królestwa Bożego na ziemi – w dzieciach i poprzez dzieci. Dzieci niosą duchową pomoc poprzez:

Modlitwę

Modlitwa jest nieustannym wspieraniem misji Kościoła. Dzieci przez modlitwę towarzyszą misjonarzom i wypraszają skuteczność głoszonego przez nich Bożego słowa.

Wyrzeczenia

Składanie Bogu duchowych ofiar – zwłaszcza ofiarowywanie z miłością cierpienia, które pojawia się w życiu dzieci – jest wielkim darem dla misji.

Świadectwo życia

Poprzez pogłębianie przyjaźni z Jezusem dają duchowe wsparcie misjom i misjonarzom.

Dobre uczynki

W intencji misji podejmują dobre uczynki, służąc innym ludziom. Wzrastając w życzliwości i wrażliwości na potrzeby bliźnich.

POMOC MATERIALNA

Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci jest „przedłużeniem rąk Ojca Świętego”. Za jego pośrednictwem ofiary zebrane przez dzieci docierają do ich rówieśników, nawet tam – a często szczególnie tam – gdzie żadna inna pomoc nie dochodzi. 

Ofiary dzieci przybierają różną formę:

•  regularnie odkładają swój „grosik” jako owoc własnych wyrzeczeń;

•  dzielą się częścią tego, co otrzymują z okazji I Komunii Świętej, składając okolicznościowe koperty w misyjnym dniu Białego Tygodnia;

•  zbierają ofiary od dorosłych, np. przy okazji kolędowania misyjnego;

•  podejmują własne inicjatywy i realizują różne projekty z myślą o misjach – np. bale, kiermasze, sprzedaż lampionów, baranków wielkanocnych, palm itp.

   Dziecięce ofiary stają się częścią funduszu solidarności PDMD przeznaczonego na tworzenie i wspomaganie projektów służących ich rówieśnikom na misjach. Każdego roku – podczas zebrania Rady Wyższej Papieskich Dzieł Misyjnych – pieniądze zostają rozdzielane jako dotacje zwyczajne na potrzeby dzieci na terenach misyjnych (na środki niezbędne do duszpasterstwa dzieci, do ich formacji chrześcijańskiej, do nauczania, ochrony życia i zdrowia, szczególnie tam, gdzie wskutek klęski głodu i z braku pomocy lekarskiej giną ich tysiące) oraz dotacje nadzwyczajne, które dotyczą specjalnych projektów pomocy najbardziej potrzebującym dzieciom świata. Prośby misjonarzy, potwierdzone przez miejscowego biskupa, przekazywane są poprzez nuncjatury do Watykanu.