Nabożeństwa Misyjne – Październik 2010r.

1. Pieśń na wejście: zmiłuj się  nad nami, pobłogosław udziel łaski…

1. Komentarz:

   Od Góry Wniebowstąpienia aż po czasy obecne realizacja nakazu misyjnego przeszła całą historię. Kolejne pokolenia uczniów Jezusa, świadome zadania płynącego ze słów „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”, (Mt 28, 19) szły do miast i wsi, niosąc coraz dalej Ewangelię o miłości Boga. Tak Szymon-Piotr udał się do Rzymu, Patryk do Irlandii, Bonifacy do Niemiec, Wojciech do Prus. Święci uczniowie Pana. Ich słowa nawracały całe narody, które przyjmowały Chrzest. A nawrócone narody na wierze w Jezusa Zmartwychwstałego budowały nowe społeczeństwo. Gdy ewangelizacja rozciągnęła się prawie na wszystkie narody świata, w krajach od dawna chrześcijańskich wyrosło poczucie odpowiedzialności za narody, które dopiero wkraczają na drogę Ewangelii.

   Z tego poczucia odpowiedzialności za misje wyrosły Światowe Dni Misyjne. Wprowadzone po raz pierwszy przez papieża Piusa XI w 1926 roku, na prośbę Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary, mobilizują cały Kościół Katolicki do podejmowania, z wciąż nowym zaangażowaniem, misji głoszenia Słowa, które jest żywe i skuteczne, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca (por. Hbr 4,12),  które przemienia serca, a w konsekwencji tworzy nową ludzkość. Ludzi na tyle przemienionych, że nie tylko godzą się, by misjonarz postawił na ich ziemi krzyż, nie tylko zorganizowanych do wspólnej budowy świątyni, ale otwartych na działanie łaski do tego stopnia, że przez miłość, przebaczenie i wzajemną służbę ukazują królowanie Boga obecne w ich życiu (por. RMis, 15).

   W otwarciu się na dialog międzyreligijny i poszanowanie kultur innych narodów, pojawiły się pytania o sens misji, zarzuty widzące w misjach nową formę kolonializmu, próby zredukowania misji tylko do pomocy socjalnej. Niejako odpowiedzią na te pytania i wątpliwości są słowa Papieża Benedykta XVI z ubiegłorocznego orędzia misyjnego: „Kościół nie działa, by zwiększyć swoją potęgę czy umocnić swoje panowanie, lecz aby wszystkim zanieść Chrystusa, zbawienie świata. Dążymy jedynie do tego, by służyć całej ludzkości, zwłaszcza najbardziej cierpiącej i zmarginalizowanej (…)”. Choć zadań, które stoją przed Kościołem jest wiele to jednak „głoszenie Ewangelii musi być dla nas (…) zobowiązaniem, które nie może być odkładane, ale musi być na pierwszym miejscu” (tamże).

   Działalność misyjna Kościoła nie odziera narodów z ich kultury. „Kościół wciela Ewangelię w różne kultury i jednocześnie wprowadza narody z ich kulturami do swej własnej wspólnoty” (RMis, 52). Ewangelia, którą głosi Kościół jest zaczynem wolności i postępu, braterstwa, jedności i pokoju (por. Ad gentes, 8). Ludzkość, która tak boleśnie doświadcza rozdarcia, poszukuję sensu dla swojego rozwoju i swego istnienia. To właśnie Kościół – jak naucza nas Benedykt XVI – ma oświecać światłem Ewangelii wszystkie narody, aby w Bogu odnalazły swoją pełnię(oprac. ks. Bogdan Michalski).

1. Modlitwa:

   Panie, obudź w każdym, kto należy do Twojego Kościoła prawdziwy zapał misjonarski, by głosić Chrystusa tym, którzy Go jeszcze nie poznali i tym, którzy przestali wierzyć. Spraw, by było wiele powołań i podtrzymuj swą łaską misjonarzy w dziele ewangelizacji. Pozwól, by każdy z nas poczuł się odpowiedzialny za misje, a przede wszystkim zrozumiał, że naszym pierwszym obowiązkiem w szerzeniu wiary jest prawdziwe chrześcijańskie życie.

1. Fragment z Pisma Świętego: Łk 4, 18-19

1. Modlitwa wiernych:

   Zanieśmy dobremu Bogu nasze wspólne prośby, ufając, że zostaniemy wysłuchani:

   • Módlmy się za Kościół święty, aby głosząc Ewangelię wszystkim narodom, uobecniał w świecie królestwo pokoju, sprawiedliwości i przebaczenia, a w nas budził poczucie braterstwa i odpowiedzialności za innych. Ciebie prosimy…
   • Módlmy się za Ojca Świętego, aby w mocy Ducha Świętego wskazywał wiernym drogę Chrystusowej miłości. Ciebie prosimy…
   • Módlmy się za biskupów całego świata, aby Ten, który wybrał ich i powołał do szczególnej posługi w Kościele, wypełniał swoją obecnością serca i umysły pasterzy Kościoła. Ciebie prosimy…
   • Módlmy się za misjonarzy i misjonarki, aby głosząc orędzie przebaczenia i miłosierdzia, wiernie naśladowali swego Mistrza, Dobrego Nauczyciela. Ciebie prosimy…

   Panie, z Twojej woli każdy człowiek nosi w sobie dobro złożone przez Ciebie; pomóż nam tak z niego korzystać, byśmy wprowadzali pośród nas Twój pokój. Przez Chrystusa Pana naszego.

1. Pieśń na wystawienie:  Jezus, najwyższe Imię…

1. Adoracja Najświętszego Sakramentu:

   Jezu ukryty pod postacią chleba! W tej chwili przebywania z Tobą pragniemy Ci składać podziękowania, przepraszać i prosić. Wyrażamy przede wszystkim naszą wdzięczność, o której często zapominamy.

   Dzięki Ci składamy!

   • – za to, że pozwalasz nam, słabym ludziom, uczestniczyć w głoszeniu Twojej Ewangelii pokoju i pojednania aż po krańce ziemi: Dzięki Ci składamy!
   • – za to, że przez Eucharystię możemy ciągle w Kościele dziękować Ci za wielkie dary Twojego pokoju, który w nas zostawiasz: Dzięki Ci składamy!
   • – za to, że wzbudzasz świętych biskupów, kapłanów i misjonarzy, którzy nam i ludziom na terenach misyjnych ukazują, jak wielkim darem jest wiara w Ciebie, pokój i pojednanie od Ciebie pochodzące oraz służba potrzebującym: Dzięki Ci składamy!

   Jezu Chryste! Stojąc przed Tobą przepraszamy Cię za każdy nasz brak duchowy i moralny, który jest antyświadectwem i przyczyną obojętności w zaangażowaniu misyjnym:

   Panie, zmiłuj się nad nami!

   • – za to, że sprawę misji nie traktujemy jako sprawę naszego Kościoła: Panie, zmiłuj się nad nami!
   • – za to, że zbyt mało dążymy do pojednania z innymi, a przez to zaniedbujemy działanie na rzecz pojednania innych: Panie, zmiłuj się nad nami!
   • – za to, że nie modlimy się za misjonarzy, będąc świadomi ich trudnej pracy i przeciwności wkradających się w ich życie : Panie, zmiłuj się nad nami!

   Z pokorą zanosimy również do Ciebie nasze prośby za Twój Kościół:

   Chryste, usłysz nas!

   • – niech w nas samych, a przez to w naszych rodzinach i parafii wzrasta ciągłe zaangażowanie na rzecz misji: Chryste, usłysz nas!
   • – niech misjonarze, pełni Twego pokoju, czynią dobro i dają świadectwo o przynależności do Ciebie: Chryste, usłysz nas!
   • – prosimy Cię dzisiaj w papieskiej intencji misyjnej, wyznaczonej na listopad: aby na Półwyspie Koreańskim wzrastał duch pojednania i pokoju: Chryste, usłysz nas!

1. Modlitwa przed błogosławieństwem:

   Panie Jezu, który oczekujesz od nas ciągłego pogłębiania świadomości bycia Kościołem, spraw, abyśmy jako chrześcijanie umieli tę świadomość budzić i umacniać w innych i w nas samych. Amen.

1. Błogosławieństwo i pieśń na zakończenie: Jak paciorki różańca…

Opracowanie: Ks. Piotr Boraca