Sługa Boży Melchior de Marion Brésillac

Sługa Boży Melchior de Marion Brésillac (1813-1859)

 założyciel Stowarzyszenia Misji Afrykańskich (SMA)

   Melchior urodził się 2 grudnia 1813 r. w Castelnaudary, na południu Francji. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1838 r. w diecezji Carcassone. W latach 1838 –1841 był wikariuszem w parafii pw. Świętego Michała Archanioła w Castelnaudary. W pewnym momencie swojej posługi kapłańskiej poczuł powołanie misyjne i zapragnął zrealizować je w 1841 r., w Seminarium Paryskich Misji Zagranicznych. W Paryżu przebywał przez rok, gdzie przygotowywał się do wyjazdu na misje, poznawał zgromadzenie i jego członków.

   W 1842 r. ks. de Brésillac otrzymał nominację do wikariatu apostolskiego w Pondichery w Indiach, dokąd przybył w lipcu tego samego roku. Po kilku miesiącach nauki języka tamilskiego i zapoznaniu się z miejscowymi zwyczajami rozpoczął swoją misję w Salem.

   W styczniu 1844 r. uczestniczył w pierwszym synodzie w Pondichery. Jego opinie wspierające idee formacji lokalnego kleru skłoniły bp. Bonnanda, wikariusza apostolskiego, do nominowania go na stanowisko przełożonego seminarium w Pondichery. W następnym roku Stolica Apostolska podjęła decyzję o utworzeniu w Indiach nowych wikariatów apostolskich, m.in. w Coimbatore, a pieczę nad tym wikariatem powierzyła Melchiorowi de Brésillac, którego z tej okazji mianowano biskupem Prus. Święcenia biskupie otrzymał w październiku 1846 r. w Carumattampatty. Wkrótce rozpoczął wizytację misji podlegających jego jurysdykcji. Wówczas zauważył wśród swoich księży brak jednomyślności w sprawie tzw. „rytów malabarskich”, czyli miejscowych, tradycyjnych zwyczajów, które chrześcijanie mogliby przyjąć lub powinni odrzucić. Problem ten wielokrotnie przedstawiał Stolicy Apostolskiej, prosząc o podjęcie decyzji, która umożliwiłaby zniesienie podziałów wśród chrześcijan i kleru. Nie otrzymawszy konkretnych decyzji, nie czuł się na siłach wykonywać swoją posługę w atmosferze buntu i sprzeciwu ze strony kleru i niektórych wspólnot chrześcijańskich. Niektórzy z miejscowych księży, jak i spośród misjonarzy przekraczali normy ustanowione przez Rzym, tolerując zwyczaje niezgodne z wiarą chrześcijańską.

   W roku 1849 bp de Brésillac złożył dymisję z funkcji wikariusza apostolskiego, prosząc jednocześnie o możliwość udania się do Rzymu w celu wyjaśnienia problemów związanych z lokalnymi zwyczajami. Jednak dopiero w roku 1853 otrzymał pozwolenie na opuszczenie Indii. W Rzymie przebywał od kwietnia do sierpnia 1854 r. Tu przygotował długi raport na temat sytuacji Kościoła w Indiach. Następnie powrócił do Francji, nie otrzymawszy odpowiedzi na prośbę w sprawie dymisji. Jeszcze kilkakrotnie ponawiał swoja prośbą do Stolicy Apostolskiej, aż wreszcie 18 marca 1855 r. papież Pius IX przyjął jego rezygnację ze stanowiska wikariusza apostolskiego w Coimbatore.

   Biskup de Brésillac zatrzymał się u ojców kapucynów w Wersalu. W wieku 43 lat poprosił Stolicę Apostolską o możliwość wyjazdu na misje do Afryki. W Marsylii spotkał człowieka o nazwisku Regis, dyrektora przedsiębiorstwa, które prowadziło interesy na zachodnim wybrzeżu Afryki. Uzyskał od niego więcej informacji na temat warunków panujących na tym kontynencie, po czym udał się do Rzymu i poprosił o możliwość założenia misji w Dahomeju (obszar dzisiejszego Beninu).
W styczniu 1856 r. Kongregacja ds. Rozkrzewiania Wiary zaproponowała mu założenie zgromadzenia misyjnego. Biskup de Brésillac natychmiast wyruszył do Francji, aby tam poszukiwać powołań misyjnych i środków potrzebnych na zrealizowanie tego dzieła.

   W święto Niepokalanego Poczęcia, 8 grudnia 1856 r., wraz z sześcioma współbraćmi Melchior de Marion Brésillac zawierzył Matce Bożej z Fourvière w Lyonie nowo powstałe zgromadzenie misyjne o nazwie Stowarzyszenie Misji Afrykańskich (SMA). Przy tej okazji cała grupa misjonarzy SMA, obecna w bazylice na Fourvière, zawierzyła swoje życie posłudze misyjnej w Afryce.

   W roku 1858 Stolica Apostolska mianowała bp. de Brésillaca wikariuszem apostolskim w Sierra Leone. Do Freetown, stolicy kraju, biskup dotarł 14 maja 1859 r. Pomiędzy 2 a 28 czerwca tego samego roku sam biskup oraz wszyscy jego misjonarze SMA, przebywający w tym czasie w Freetown, zmarli z powodu epidemii żółtej febry.

   Pomimo tej tragedii SMA kontynuowało swoją działalność w Lyonie, dzięki odwadze i zaangażowaniu ks. Augustyna Planque’a, który został pierwszym przełożonym generalnym Stowarzyszenia Misji Afrykańskich.

   Od momentu założenia aż po dzień dzisiejszy SMA liczyło ok. 4 tys. misjonarzy, którzy aktywnie przyczynili się do rozwoju Kościoła lokalnego w Afryce. Obecni misjonarze (księża, bracia, osoby świeckie) pochodzą z różnych kontynentów – z Europy, Azji, Afryki, Ameryki – i służą Kościołowi w 18. krajach Afryki.

   W roku 1989 rozpoczął się proces beatyfikacyjny bp. Melchiora de Marion Brésillac.

   Misyjna duchowość bp. Melchiora de Marion Brésillac

   Można ją streścić w 4 punktach:

   1. Być misjonarzem z głębi serca – misja rozpoczyna się najpierw w naszym wnętrzu poprzez nawrócenie nas samych, zanim pójdziemy nawracać innych.

   2. Niczego nie zaniedbywać, aby dzieło Boże oraz Jego królestwo mogło wzrastać już tu, na ziemi.

   3. Wykorzystać każdą okazję do głoszenia Słowa Bożego.

   4. Wykorzystać wszystkie środki i osobiste umiejętności do kształcenia kleru lokalnego.

Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego biskupa Melchiora de Marion Brésillac

Ojcze nieskończenie dobry,
Ty powołałeś na swoje żniwo
sł. Bożego bp. Melchiora de Marion Brésillac,
aby Ciebie poznano i pokochano.
Posłałeś go do Indii i do Afryki,
a on poświęcając Tobie wszystko,
złożył ofiarę ze swojego życia.
Kształtowany przez Twoje Słowo,
by być misjonarzem z głębi serca,
ukochał ubogich, chorych i odrzuconych.
Pragnął solidnego przygotowania duchowieństwa.
Spraw, Panie, aby przykład jego życia,
rozpalił potrzebę misyjnego zaangażowania
współczesnych chrześcijan.
Niech Twój Kościół na ziemi rozpozna świętość
oddanego Tobie wielkiego sługi misji,
abyśmy przez Jego wstawiennictwo
otrzymali upragnione łaski………………
Prosimy Cię, wysłuchaj naszą modlitwę
przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje
w jedności Ducha Świętego,
Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Amen.