Lumen Gentium. Zeszyty Misjologiczne Nr 2/2013

Wielkie księgi wielkich religii

Tak jak pierwszym i niezastąpionym środkiem komunikacji w społeczności ludzkiej jest słowo, tak samo i Lud Boży jednoczy się przede wszystkim przez słowo Boga żywego. Dlatego Dekret o misyjnej działalności Kościoła podkreśla, iż głównym środkiem do zakładania Kościoła jest „głoszenie Ewangelii Jezusa Chrystusa, do której przepowiadania posłał Pan swoich uczniów na cały świat” (DM 6). To przepowiadanie to ewangelizacja dążąca do nawrócenia serca ku Chrystusowi.

Kościół „uważa na podstawie wiary apostolskiej księgi tak Starego, jak Nowego Testamentu w całości, ze wszystkimi ich częściami za święte i kanoniczne dlatego, że spisane pod natchnieniem Ducha Świętego (por. J 20,31, 2 Tm 3,16, 2 P 1,19-21, 3,15-16). Boga mają za autora i jako takie zostały Kościołowi przekazane” (KO 11). Ta sama Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym podkreśla, iż „Bóg w Piśmie Świętym przemawiał przez ludzi, na sposób ludzki” (KO 12), dlatego też w Piśmie Świętym objawia się – przy stałym zachowaniu Bożej prawdy i świętości – „przedziwne ‘zniżanie się’ wiecznej Mądrości, ‘byśmy uczyli się o niewysłowionej dobroci Boga i o tym, jak bardzo dostosował się On w mowie, okazując przezorność i troskliwość względem naszej natury’” (KO 13). To upodobnienie słowa Bożego do mowy ludzkiej ma swój wzór w Jezusie Chrystusie, który jako Słowo Ojca Przedwiecznego, przyjął słabe ciało ludzkie i upodobnił się do ludzi (por. KO 13).

Przepowiadając Ewangelię misjonarze trafiają w różnych kulturach na inne teksty, zawierające treści natury religijnej, kosmogonicznej, kosmologicznej, genealogicznej i historiozoficznej, uważane przez ich wyznawców za księgi święte. Z reguły były one początkowo przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie, z czasem zostały spisane, stanowiąc źródło poglądów filozoficznych i religijnych, praw, tradycji i zasad moralnych. O ich wierny przekaz dbali kapłani oraz zorganizowane grupy wiernych.

W niniejszym tomie prezentujemy krótkie wprowadzenie do Ksiąg Starego i Nowego Testamentu oraz do Koranu – ksiąg uważanych przez wiernych tych religii monoteistycznych za Księgi objawione przez Boga. Prezentujemy także inne wybrane księgi religijne, by chociaż w zarysie ukazać ich różnorodność i bogactwo. Odwołując się do Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate Soboru Watykańskiego II, możemy powtórzyć, że w tych księgach – podobnie jak i w religiach, które reprezentują – znaleźć można „u różnych narodów jakieś rozpoznanie owej tajemniczej mocy, która obecna jest w biegu spraw świata i wydarzeniach ludzkiego życia; nieraz nawet uznanie Najwyższego Bóstwa lub też Ojca. Rozpoznanie to i uznanie przenika ich życie głębokim zamysłem religijnym. Religie zaś związane z rozwojem kultury starają się odpowiedzieć na te same pytania za pomocą coraz subtelniejszych pojęć i bardziej wykształconego języka; […] religie istniejące na całym świecie, różnymi sposobami starają się wyjść naprzeciw niepokojowi ludzkiego serca, wskazując drogi, to znaczy doktryny oraz nakazy praktyczne, jak również sakralne obrzędy” (DRN 2).

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Rozprawy i artykuły
Anna Kuśmirek, Księgi Starego Testamentu
Waldemar Linke CP, Nowy Testament w Piśmie Świętym
Anna Kuśmirek, Główne księgi mistyki żydowskiej
Małgorzata Madej, Jak wybrać odpowiednie słowo? Problemy tłumaczenia Biblii na języki afrykańskie
Elżbieta Jaroś, Pismo Święte w przekładzie Nowego Świata
Aldona Maria Piwko, Tłumaczenia Koranu na język polski
Ks. Leonard Fic, Święte księgi hinduizmu
Agata Szymaniak, Święte pisma shinto
Patrycja Staniszewska, Daode jing – taoistyczna księga drogi i cnoty
Oleksiy Pavlyuk, Święta księga Maga Wiry

Dokumentacje
Barbara Łysik, Ewangelizacja a nowe środki przekazu
Bp Grzegorz Ryś, Nowa ewangelizacja a misje ad gentes

Recenzje
Ks. Bogdan Czyżewski, Mowa misyjna Jezusa w interpretacji patrystycznej

Dołączone pliki:

{attach:4}