Lumen Gentium. Zeszyty Misjologiczne Nr 2/2011

Dlaczego zatem misje?
W przełomowej dla misjologii encyklice Redemptoris missio Jan Paweł II wyraża swoje zdumienie, że po dwudziestu wiekach chrześcijaństwa większa część ludzkości nie zna jeszcze Chrystusa ani jego posłannictwa: „Liczba tych ludzi, którzy nie znają Chrystusa i nie należą do Kościoła, stale wzrasta, a od zakończenia Soboru niemal się podwoiła.

Dla tej ogromnej liczby ludzi, umiłowanych przez Ojca, który dla nich zesłał swego Syna, oczywista jest nagląca potrzeba misji”. I wierzy w to, iż „Bóg otwiera przed Kościołem horyzonty ludzkości lepiej przygotowanej na ewangeliczny zasiew”. A to, co się dzisiaj dzieje w wiecie, nie jest powodem do zniechęcenia, lecz impulsem do „zaangażowania wszystkich sił kościelnych w nową ewangelizację i w misję wśród narodów. Nikt wierzący w Chrystusa, żadna instytucja Kościoła nie może uchylić się od tego najpoważniejszego obowiązku: głoszenia Chrystusa wszystkim ludom” (RMis 3). Papież u schyłku XX w. wyraża wiarę w „nową”, „wielką wiosnę chrześcijaństwa”, niepowtarzalną szansę „niesienia Ewangelii, świadectwem i słowem, do wszystkich ludzi i o wszystkich narodów”, „świt nowej epoki misyjnej”. Podkreśla, że u schyłku drugiego tysiąclecia „misja Kościoła dopiero się rozpoczyna” (RMis 2, 86, 92).

Dostrzega jednak – wspomniane na początku – współczesne trudności działalności misyjnej, wypływające z przemian w świecie i rozprzestrzeniania się nowych idei teologicznych. Dlatego powtarza pytania zadawane przez niektórych: „Czy misje wśród niechrześcijan są jeszcze aktualne? Czyż nie zastąpił ich może dialog międzyreligijny? Czy ich wystarczającym celem nie jest ludzki postęp? Czy poszanowanie sumienia i wolności nie wyklucza jakiejkolwiek propozycji nawrócenia? Czy nie można osiągnąć zbawienia w jakiejkolwiek religii? Po cóż zatem misje?” (RMis 4). Te papieskie pytania wołały o uzasadnienie misji, ich podstawy.

Teksty zawarte w pierwszej części niniejszego numeru naszego półrocznika starają się odpowiedzieć choćby w zarysie na pytanie o uzasadnienie działalności misyjnej Kościoła. Sięgają przy tym do podstawowego źródła – Nowego Testamentu, tradycji Ojców Kościoła oraz dawnych i współczesnych uzasadnień przytaczanych w misjologii. Punktem wyjścia dla działalności misyjnej jest dynamika zawarta w Bogu w Trójcy Jedynym. W Bogu Ojcu, bogatym w miłosierdzie, znajduje się źródło wszelkiej działalności misyjnej. Otwiera się On na świat w Jezusie Chrystusie, jedynym uniwersalnym Zbawicielu, pośredniku i centrum historii zbawienia. Pojawia się tutaj ogromny, kosmiczny wymiar posłania Jezusa Chrystusa do świata, do całej ludzkości. Temu posłaniu towarzyszy także wezwanie do radykalnie nowego życia człowieka, wezwania, które zmierza do przebóstwienia człowieka, do zanurzenia go w samoudzielającej się miłości Boga. To wezwanie skierowane jest do każdego człowieka przez Kościół, którego Głową jest Jezus Chrystus. Kościół jako swoista „osoba społeczna” przez swoją misję uczestniczy w otwarciu się Boga na ludzkość. Wyłania się on z serca Ojca i jest katolicki, ponieważ Ojciec otwiera swoje ojcostwo wobec całej ludzkości.

Kościół zatem, jako osoba, jako podmiot, znajduje się in statu missionis – w stanie misji. Jest on posłany do każdego człowieka z osobna i do całej ludzkości. Bóg chce, by Kościół był sakramentem, zwornikiem i ośrodkiem promieniowania Bożej ekonomii zbawienia. Kościół nie może zatem pozostawać bierny, być statystą. W swoim istnieniu ukierunkowany jest on na służbę ludzkości.

SPIS TREŚCI
Wprowadzenie

Rozprawy i artykuły
F. Mickiewicz SAC, Podstawy powszechnej misji Kościoła w księgach Nowego Testamentu
L. Nieścior OMI, Uzasadnienie misji w pierwszych wiekach
T. Szyszka SVD, Źródło idei misyjnej
W. Kluj OMI, Eklezjologiczne uzasadnienie działalności misyjnej

Dokumentacje
B. Dąbrowski OFM Conv., Historia misji franciszkanów konwentualnych w Ugandzie

Recenzje
M. Bogusiak, Moja nowa ojczyzna. Listy ks. Kazimierza Cicheckiego z Zambii z lat 1982-2000

Sympozja
T. Wojda SAC, Misje pallotyńskie na tle misji Kościoła
J. Limanówka SAC, W służbie misjom. Sympozjum misjologiczne w 5. rocznicę śmierci ks. Stanisława Kuracińskiego SAC
L. Fąs SVD, Kontekst kulturowo-moralny współczesnej działalności misyjnej. Sympozjum misjologiczne
W. Kluj OMI, Jan Paweł II na Filipinach. Sympozjum naukowe
Ks. B. Michalski, 45. Ogólnopolskie Sympozjum Misyjne Kleryków

Życie dla misji
I. Homka, Ks. Stanisław Kuraciński SAC – wspomnienie w 5. rocznicę śmierci
J. Różański OMI, „Nigdy o Tobie nie zapomną” – 10 lat po śmierci o. Henryka Dejneki OMI

Dołączone pliki:

{attach:7}