Jaki jest cel misji ad gentes?
Pytanie o uzasadnienie misji, na które staraliśmy się odpowiedzieć w poprzednim numerze „Lumen Gentium. Zeszyty Misjologiczne” łączy się ściśle z pytaniem o cele misji. Widoczne jest to także w pytaniach postawionych przez Jana Pawła II w Redemptoris missio: „Czy misje wśród niechrześcijan są jeszcze aktualne? Czyż nie zastąpił ich może dialog międzyreligijny?
Czy ich wystarczającym celem nie jest ludzki postęp? Czy poszanowanie sumienia i wolności nie wyklucza jakiejkolwiek propozycji nawrócenia? Czy nie można osiągnąć zbawienia w jakiejkolwiek religii?” (RMis 4). Kościół i jego misjonarze zawsze mieli przed oczyma cele działalności misyjnej. Teologia jednak przez długie lata nie zajmowała się tym problemem specjalnie. Praktyka wyprzedzała tu teorię. Dopiero w XX wieku wraz z rozwojem misjologii pojawił się problem specyficznego określenia misyjnego. Przez wiele lat był on często dyskutowanym tematem wśród misjologów zarówno katolickich, jak i protestanckich.
Teksty zawarte w pierwszej części niniejszego numeru naszego półrocznika starają się odpowiedzieć na pytanie o cel misji, sięgając do myśli św. Pawła Apostoła, ojców Kościoła, a także współczesnej tradycji misjologicznej. Uwzględniają także dyskusje współczesnych misjologów. Podkreślają, że fundament, centrum i szczyt całego swego dynamizmu misje zawsze mieć będą w Jezusie Chrystusie, w którym ofiarowane jest każdemu człowiekowi zbawienie, jako dar łaski i miłosierdzia Bożego. „Wszystkie formy działalności misyjnej zdążają ku temu przepowiadaniu, które objawia i wprowadza w tajemnicę ukrytą przez wieki i wyjawioną w Chrystusie (por. Ef 3, 3-9; Kol 1, 25-29), który jest w centrum misji i życia Kościoła jako podstawa całej ewangelizacji (RMis 44). Dlatego też wszystkie formy działalności misyjnej zdążają ku temu przepowiadaniu” (RMis 44). Przepowiadanie to ma na celu nawrócenie, „to znaczy pełne i szczere przylgnięcie do Chrystusa i do Jego Ewangelii poprzez wiarę” (RMis 46). Tylko Chrystus bowiem może zapewnić zbawienie. Nawrócenie zaś do Chrystusa związane jest z chrztem i to nie tylko dlatego, że taka jest praktyka Kościoła, ale z woli Chrystusa, który posłał uczniów, aby czynili uczniów z narodów i chrzcili je (por. Mt 28, 19). Natomiast konsekwencją chrztu jest formowanie inkulturowanych Kościołów lokalnych. Mówiąc o tych podstawowych celach wspomnieć też trzeba o wprowadzaniu i realizacji tzw. wartości Królestwa Bożego. Bogate refleksje zawarte w poszczególnych tekstach wieńczy wybór z międzynarodowej bibliografii misjologicznej, odnoszący się do uzasadnienia i celu misji.
W drugiej części naszego czasopisma zapraszamy do stałych rubryk związanych z życiem misji i zaangażowaniem na ich rzecz, realizowanym w Polsce.
SPIS TREŚCI
Wprowadzenie
Rozprawy i artykuły
Leon Nieścior OMI, Cele misji z perspektywy starożytności
Waldemar Linke CP, Cel misji u św. Pawła Apostoła: własne pisma Apostoła Narodów i Dzieje Apostolskie
Tomasz Szyszka SVD, Głoszenie Słowa Bożego (Ewangelii) jako cel misji
Marian Graczyk SDB, Nawrócenie jako cel misji
Jarosław Różański OMI, Zakładanie dojrzałego Kościoła jako cel działalności misyjnej
Wojciech Kluj OMI, Cel misji w perspektywie teologii Królestwa Bożego
Bibliografia
Marek A. Rostkowski OMI, Uzasadnienie i cel misji – wybrana bibliografia misyjna
Recenzje
ks. Bogdan Czyżewski, Kościół otwarty na ludy. Misyjna myśl Ojców Kościoła – recenzja publikacji o. Leona Nieściora OMI
Sympozja
Paulin Sotowski OFMConv, Misyjny wymiar apostolstwa św. Maksymiliana Marii Kolbego
Kroniki
Wydarzenia: VII – XII 2011 r.
Życie dla misji
Maciej Makuła SAC, Zabili mi kolegę – wspomnienie w 1. rocznicę śmierci ks. Marka Rybińskiego SAC
Dołączone pliki:
{attach:5}
Zobacz nasze inne aktualności